Resmi belgede sahtecilik suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda; mahkumiyetine ilişkin Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 15.04.2014 tarih ve 2011/457-2014/286 esas karar sayılı hükmün Dairemizin 27.11.2018 tarih ve 2017/6215 Esas-2018/9530 sayılı düzeltilerek onanması kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 12.12.2018 gün ve 11- 2014/242140 sayılı yazı ile 6352 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 308. maddesi uyarınca itiraz yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemize gönderilen dosya incelendi:
Her ne kadar Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazında, suç tarihinin, sahte senedin icraya konulduğu 23.05.2007 tarihi olduğundan bahisle suç tarihine yönelik itirazda bulunmuş ise de; sahte senedi icraya koyan kişinin sanık olmadığı, sanık yönünden suç tarihinin senedin vade tarihi olan 02.10.2006 tarihinden önceki bir tarih olması gerektiği anlaşılmakla, itirazın değişik gerekçe ile kabulüne, Dairemizin 27.11.2018 tarih ve 2017/6215 Esas-2018/9530 sayılı “düzelterek onama” kararının kaldırılmasına karar verilip gereği görüşüldü:
Sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun 5237 sayılı TCK"nin 204/1. maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu aynı Yasanın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, en aleyhe kabulle senedin vade tarihi olan 02.10.2006 suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 18.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.