Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/26780 Esas 2020/400 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/26780
Karar No: 2020/400
Karar Tarihi: 15.01.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/26780 Esas 2020/400 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı işyerinde çalıştığını ve işverenin müvekkilinin yaptığı işi alt işverenlere yaptırdığını iddia ederek kıdem, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücretinin davalıdan tahsil edilmesini talep etmiştir. Davalı ise davacının çalışanı olmadığını belirterek davanın reddedilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davayı reddetmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, davacının temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Kararın gerekçesi ise şöyledir: Davacının çalışma döneminde davalı asıl işveren olduğu, diğer alacaklar için sorumluluğun son işverende olduğu ancak kıdem tazminatı için devreden işverenin sorumlu olduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise belirtilmemiştir.

22. Hukuk Dairesi 2017/26780 E. , 2020/400 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 19.02.2011-23.09.2013 tarihleri arasında çalıştığını, davalı asıl işverenin, müvekkilinin yaptığı işi alt işverenlere yaptırdığını, müvekkilinin alt işvereninin de ...Yapı Grup Elektrik İth. A.Ş. olduğunu, müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı tarafından usulsüz olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ve yıllık izin ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkili şirketin çalışanı olmadığını beyan ederek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı 23.09.2013 tarihinde iş sözleşmesine son verildiğini ileri sürerek, davayı asıl işveren olduğunu ileri sürdüğü ... Elektrik Dağıtım A.Ş. aleyhine açmış, Mahkemece de 23.09.2013 tarihinde iş sözleşmesinin feshedilmediği, bu nedenle davacının feshe bağlı alacaklar olan kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücretini talep edemeyeceği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.Dosya içeriğinden davacının, 19.02.2011 tarihinden itibaren davalı ...Ş. "nin alt işvereni olan dava dışı ... Yapı şirketi nezdinde çalıştığı, 24.09.2013 tarihinde ise dava dışı Sevim mühendislik şirketi nezdinde ancak bu kez dava dışı başka bir asıl işveren ... Elektrik Dağıtım A.Ş. işyerinde çalıştığı anlaşılmaktadır. Her ne kadar Mahkemenin de kabulünde olduğu gibi, davacının iş sözleşmesinin sona erdiğini söylediği 23.09.2013 tarihinde iş sözleşmesi sona ermemiş, çalışmaya ara verilmeden devam edilmiş ise de, 31.08.2015 tarihinde iş sözleşmesinin tazminat ödenmesini gerektirir şekilde sona erdiği, sonuç olarak dava tarihi olan 03.09.2015 tarihi itibari ile feshin gerçekleştiği anlaşılmaktadır. Buna göre talep dönemi olan 23.09.2013 tarihinde davalı ...Ş. devreden asıl işveren olup, devreden işveren olarak bu dönem için kıdem tazminatından sorumludur, ancak diğer alacaklar olan ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti için sorumluluk en son işverene ait olduğundan, bu alacaklardan devreden davalının sorumluluğunun olmadığına dikkat edilmelidir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.