Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/28310 Esas 2020/9973 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/28310
Karar No: 2020/9973
Karar Tarihi: 18.02.2020

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/28310 Esas 2020/9973 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada, Bakanlık vekilliği kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunda katılma ve hükmü temyiz hakkının olduğunu belirtmiştir. Yapılan incelemede, sanığın atılı müstehcenlik suçundan mahkum edilemeyeceği, ancak cinsel istismar suçunun unsuru olduğu için dava reddedilmiştir. Ayrıca, sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçunu işlediği kesin bir delil olmadığı için, TCK'nın 109/2. maddesi uyarınca cezalandırılması uygun görülmüştür. Kanun maddeleri ise, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi ve TCK'nın 226/1.a, 43, 109/1 ve 109/2. maddeleridir.

8. Ceza Dairesi 2019/28310 E. , 2020/9973 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

Gereği görüşülüp düşünüldü:

6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesine göre Bakanlığın çocuğa karşı işlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunda, davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunduğundan, Bakanlık vekili tarafından sunulan temyiz istemli dilekçede açıkça katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşılmakla, 2019/6 Esas sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı ile 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi gözetilerek Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının davaya katılmasına ve vekilinin de katılan vekili olarak kabulü ile yapılan incelemede;
Sanık müdafinin ve katılanlar vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Oluşa ve dosya kapsamına göre, mağdurun aşamalarda değişmeyen beyanlarında sanığın kendisine yıllar içerisinde müstehcen içerikli film izlettiğini söylemesi karşısında; sanığın atılı müstehcenlik suçundan TCK"nın 226/1.a, 43. maddeleri uyarınca mahkumiyeti yerine, eylemin cinsel istismar suçunun unsuru olduğu gerekçesiyle yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi,
2- Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; olay tarihlerinde sanığın mağdura karşı cebir, tehdit ve hile ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediğine dair kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşılmakla; sanığın eylemlerinin kül halinde TCK.nın 109/1 kapsamında kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin sanığın TCK’nın 109/2. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin ve katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 18.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.