MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

Gereği görüşülüp düşünüldü:

6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesine göre Bakanlığın çocuğa karşı işlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunda, davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunduğundan, Bakanlık vekili tarafından sunulan temyiz istemli dilekçede açıkça katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşılmakla, 2019/6 Esas sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı ile 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi gözetilerek Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının davaya katılmasına ve vekilinin de katılan vekili olarak kabulü ile yapılan incelemede;
Sanık müdafinin ve katılanlar vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Oluşa ve dosya kapsamına göre, mağdurun aşamalarda değişmeyen beyanlarında sanığın kendisine yıllar içerisinde müstehcen içerikli film izlettiğini söylemesi karşısında; sanığın atılı müstehcenlik suçundan TCK"nın 226/1.a, 43. maddeleri uyarınca mahkumiyeti yerine, eylemin cinsel istismar suçunun unsuru olduğu gerekçesiyle yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi,
2- Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; olay tarihlerinde sanığın mağdura karşı cebir, tehdit ve hile ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediğine dair kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşılmakla; sanığın eylemlerinin kül halinde TCK.nın 109/1 kapsamında kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin sanığın TCK’nın 109/2. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin ve katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 18.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.