7. Ceza Dairesi Esas No: 2015/5159 Karar No: 2018/1718
4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/5159 Esas 2018/1718 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2015/5159 E. , 2018/1718 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; 1)5271 sayılı CMK.nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine objektif koşullar bakımından engel hali bulunmadığı adli sicil kaydındaki kararın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olduğu anlaşılan, savunmasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini talep eden ve talimat ekinde KEMT varakası bulunmadığından kamu zararından haberdar olmayan sanığa, dava konusu kaçak eşyalar yönüyle Gümrük İdaresi tarafından düzenlenmiş KEMT varakasında yer alan gümrüklenmiş değere dahil olan dava konusu eşyanın “ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler” toplam tutarı olan miktarın kamu zararının olduğunun bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde 5271 sayılı CMK.nun 231/9. madde ve fıkrasında gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, bu konuda hiçbir karar verilmemesi, 2)Sanık hakkında hükmedilen gün adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesinde uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK.nun 52/2. maddesi olması gerekirken, aynı yasanın 50/1-a maddesi yazılması suretiyle CMK.nun 232/6. madde ve fıkrasına aykırı davranılması, 3)24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’ de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 19/02/2018 günü oybirliğiyle karar verildi.