Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3367 Esas 2018/9534 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3367
Karar No: 2018/9534
Karar Tarihi: 18.12.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3367 Esas 2018/9534 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen davada, sanık uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum olmuştur. Mahkeme tarafından sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri ile birlikte hapis cezası verilmiştir. Sanık kendisine verilen cezaya karşı kanun yolu talebinde bulunmamıştır. Temyiz incelemesinde 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi ve aynı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasına uyum sağlanması gerektiği belirtilmiştir. CMUK'nın 315. maddesi gereği temyiz isteğinin reddine dair karar, temyiz yasa yoluna tabi olduğundan eski hale getirme ve temyiz isteğinin reddine ilişkin kararın kaldırılması ve infazın durdurulması kararının hukuken yok hükmünde olduğu kabul edilmiştir. 25/03/2011 tarihinde tebliğ edilen hüküm, bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 04/01/2012 tarihinde sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş ve yasaya uygun olarak verilen red kararı ONAYLANMIŞTIR.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi
- 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2.

10. Ceza Dairesi 2017/3367 E. , 2018/9534 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Mahkûmiyet ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
b) Eski hale getirme ve temyiz isteğinin reddi
c) Eski hale getirme ve temyiz isteğinin reddine ilişkin kararın kaldırılması ve ilamın infazının durdurulması

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Tebliğnamede sanık olarak gösterilen ... hakkında verilen hükme yönelik herhangi bir kanun yolu talebi bulunmadığı anlaşılmakla, sanık ..."in temyizine hasren yapılan incelemede;
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
CMUK"nın 315. maddesi uyarınca, temyiz isteğinin reddine dair karar, temyiz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.01.2012 tarihli ve 2012/81 değişik iş sayılı "eski hale getirme ve temyiz isteğinin reddine ilişkin kararın kaldırılması ve ilamın infazının durdurulması" kararının hukuken yok hükmünde olduğu ve sanık müdafiinin 23.01.2012 tarihli dilekçesinin 04.01.2012 tarihli ek karara yönelik talebi temyiz isteği olarak kabul edilmekle;
25/03/2011 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edilen hükmün, bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 04/01/2012 tarihinde sanık müdafii tarafından temyiz edildiği anlaşıldığından, yasaya uygun olarak verilen 04/01/2012 tarihli red kararının ONANMASINA, 18/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.