Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/27131 Esas 2017/1621 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/27131
Karar No: 2017/1621
Karar Tarihi: 14.02.2017

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/27131 Esas 2017/1621 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların hırsızlık suçlamasıyla yargılandığı davada, bazı sanıklar için beraat hükümleri verildiği belirtiliyor. Ancak kararın temyiz edilmesiyle ilgili olarak, sadece bir sanık için konulmuş olan beraat hükmüne itiraz edildiği ifade ediliyor. Bu sanık için yapılan yargılama sürecinde, delillerin takdir ve tayini gerektiği hallerde, sanığın sorgusu yapılıp savunmasının belirlenmesi gerektiği hatırlatılıyor. Ancak bu prosedür uygulanmadan hüküm kurulduğu için, katılan vekilinin temyiz itirazlarının yerinde olduğuna karar veriliyor ve hüküm BOZULUYOR. Kanun maddeleri olarak da 5271 sayılı CMK'nın 193/2. maddesi ele alınıyor ve bu maddenin, derhal beraat kararı verilemeyeceği görüşüne yer verdiği belirtiliyor. Ayrıca, Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve dairenin de aynı görüşte olduğuna dikkat çekiliyor.
2. Ceza Dairesi         2014/27131 E.  ,  2017/1621 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Beraat

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Katılan vekilinin temyiz dilekçesinin içeriğine göre, sanıklar ..., ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan beraat hükümlerinin temyiz edildiği belirlenerek yapılan incelemede;
    1- Sanıklar ..., ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
    2- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
    Fiilin suç oluşturmaması nedeniyle derhal beraat kararı verilmesi dışında delillerin takdir ve tayini gereken durumlarda sanığın sorgusu yapılıp savunması saptanmadan beraat kararı verilemeyeceği, Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve dairemizin uyum gösteren kararlarının da bu yönde olduğu gözetilmeden 5271 sayılı CMK"nın 193/2. maddesine yanlış anlam verilmek suretiyle sanığın sorgusu yapılmadan delil takdiri yoluna gidilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 14.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.