Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/13247 Esas 2018/11290 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan Sağlık Bakanlığı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının temizlik işçisi olarak çalıştığını, emeklilik nedeni ile iş sözleşmesini sona erdirdiğini, fesih nedeni ile ödenmeyen işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı Sağlık Bakanlığı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık ıslaha karşı ileri sürülen zamanaşımı def"inin değerlendirilmesi konusundadır.
Zamanaşımı, alacak hakkının belli bir süre kullanılmaması yüzünden dava edilebilme niteliğinden yoksun kalmasını ifade eder. Bu tanımdan da anlaşılacağı üzere zamanaşımı, alacak hakkını sona erdirmeyip sadece onu "eksik bir borç" haline dönüştürür ve "alacağın dava edilebilme özelliği"ni ortadan kaldırır.


Bu itibarla zamanaşımı savunması ileri sürüldüğünde, eğer savunma gerçekleşirse hakkın dava edilebilme niteliği ortadan kalkacağından, artık mahkemenin işin esasına girip onu incelemesi mümkün değildir
Dosya içeriğine göre, dava kısmi alacak davası olarak açılmış ve bu şekilde sonuçlandırılmıştır. Davalılar vekili 01.08.2014 harç tarihli ıslah dilekçesine karşı süresi içerisinde zamanaşımı def"inde bulunmuştur. Bu durumda hüküm altına alınan ulusal bayram genel tatil ücreti alacakları yönünden ıslaha karşı ileri sürülen zamanaşımı def"i değerlendirilerek karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
Ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtayca son yıllarda uygun bir indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline ve işin düzenlenmesine ve hesaplanan genel tatil çalışma miktarına göre taktir edilmelidir. Ancak genel tatil çalışmalarının tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Dosya kapsamından, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücreti alacağı tanık beyanlarına dayanılarak tespit edilmiştir. Davacının ulusal bayram ve genel tatil çalışmasının hesaplandığı çalışma dönemi boyunca hastalık veya izin nedeniyle çalışmadığı günlerin olabileceği gözetilerek hesaplanan bu alacaktan uygun bir indirim yapılmaması isabetli değildir.
3-Somut uyuşmazlıkta, davacının, emeklilik sebebiyle iş sözleşmesini feshettiği ve kıdem tazminatına hak kazandığı sabit ise de, emekliliğe hak kazandığına ilişkin kurum belgesinin fesihte işverene sunulduğunun kanıtlanmamasına göre, kıdem tazminatına iş sözleşmesinin fesih tarihinden itibaren faiz işletilmesi mümkün değildir. Kıdem tazminatına davanın açıldığı 29.07.2013 tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekir. Mahkemece kıdem tazminatına emeklilik tarihi olan 01.07.2013 tarihinden itibaren faiz işletilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 09.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.