
Esas No: 2015/23559
Karar No: 2018/1914
Karar Tarihi: 08.03.2018
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/23559 Esas 2018/1914 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, yersiz olarak ödenen tedavi masraflarının tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, kararında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı Kurum tarafından, 20.07.1985 tarihinde 1479 sayılı yasa kapsamında sigortalı tescili yapılan davalının 2002 yılı vergi mükellefiyeti sorgulamasında 12.12.2002 tarihinde terk bilgisi bulunduğu, 17.12.2003 tarihinde tekrar vergi mükellefi olduğu, bu dönemde sigortalı ve haksahiplerine ait haksız ve yersiz sağlık karnesi kullanımı tespiti nedeniyle 2.919,24 TL tedavi giderinin iş bu dava ile davalıdan tahsilinin talep edildiği anlaşılmaktadır.
04.10.2000 tarihinde yürürlüğe giren 619 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 1479 sayılı Kanunun sağlık sigortasının kapsamını belirleyen Ek-11 maddesinde değişiklik yapan 37. maddesi hükmü ile sağlık sigortasından münhasıran zorunlu sigortalı olanların yararlanmasına imkan tanınmıştır. Bu değişiklikten önce 1479 sayılı Kanuna tâbi sigortalıların tamamı bu yardımdan yararlanmakta iken, yapılan bu değişiklikle, sağlık sigortasının uygulama alanı daraltılmış ve isteğe bağlı sigortalılar kapsam dışında bırakılmıştır.
Söz konusu Kanun Hükmünde Kararname Anayasa Mahkemesince iptal edilmiş ve iptal hükmü 08.08.2001 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de; 4956 sayılı Kanunun 37. maddesi ile yeniden düzenlenen Ek-11. maddeye göre, 619 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile getirilen değişikliğe dokunulmadığından, isteğe bağlı sigortalılar sağlık sigortası kapsamı dışında bırakılmıştır.
Ancak, 04.10.2000 tarihinden önce sigortalı olup, sağlık sigortası primi ödemiş olanlar için özel bir düzenleme getirilerek sigortalıların mağdur olmaları önlemiştir.
1479 sayılı Yasaya 4956 sayılı Kanuna eklenen Geçici 23. maddesi ile, “04.10.2000 tarihinden önce 1479 sayılı Kanuna göre isteğe bağlı sigortalı olarak kayıt ve tescili yapılıp sağlık sigortası primi ödemiş olanlar bu sürelere ait prim ve her türlü borçlarını bu maddenin yürürlüğe girdiği 02.08.2003 tarihinden itibaren 1 yıl içinde talepte bulunmaları ve talep tarihinden itibaren 6 ay içinde ödemeleri şartıyla bu Kanun hükümleri çerçevesinde sağlık yardımlarından yararlanabilirler” hükmü getirilmiştir.
Dosyada mevcut davalı tarafından Kuruma veri1en 22.06.2011 tarihli dilekçede “12.12.2002 tarihinde vergi dairesine terk verdiğini, ancak primlerini düzenli olarak ödediğini belirterek 12.12.2002-17.12.2003 tarihleri arasında isteğe bağlı sigortalı olduğunu beyan ettiğinden, davacının iddiası gibi primler düzenli ödenmiş ise isteğe bağlı sigortalı olması ve sağlık yardımlarından yararlanması gerektiği gözetilerek, 1479 sayılı Kanunun Geçici 23. maddesi kapsamında yasal mevzuata göre irdeleme yapılarak hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir
O hâlde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 08.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.