Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/193 Esas 2017/1618 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan verilen 13/03/2013 tarihli beraat kararının katılan kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 17/12/2014 tarih, 2014/18328 Esas ve 2014/30519 sayılı kararı ile bozulduğu, mahkeme tarafından 01/04/2015 tarihinde bozma kararına direnilmesi suretiyle yeniden beraat kararı verildiği, bu aşamadan sonra, Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından, 14/12/2016 tarihli, 2016/413 Esas ve 2016/1421 Karar sayılı kararıyla, 5271 sayılı CMK"nın 307/3. maddesindeki düzenlemeye istinaden dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nın 307/3. maddesi uyarınca yapılan incelemede, mahkemenin 01/04/2015 tarihli kararında bozma kararına direnilmesi suretiyle yeniden beraat kararı verildiği belirtilmesine rağmen direnme kararında, daha önce Dairemiz denetiminden geçmemiş bulunan yeni gerekçeler gösterildiği ve gösterilen gerekçelere göre yerel mahkemenin son uygulaması direnme kararı olmayıp yeni hüküm niteliğinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan TCK"nın 163/3. maddesindeki karşılıksız yararlanma suçu için öngörülen cezanın üst sınırına göre, aynı Kanunun 66/1-e maddesinde belirtilen 8 yıllık dava zamanaşımının, sanığın sorgusunun yapıldığı 01/09/2008 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 13/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.