Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2016/20451 Esas 2018/7403 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalı kurumun 26/01/2015 tarihinde gerçek olmayan bir şekilde hakkında kaçak elektrik tespit tutanağı düzenlendiğini ve ardından 15.028,00 TL kaçak elektrik faturası düzenlediğini, ancak bahse konu iş yerinde kaçak elektrik kullanımı söz konusu olmadığını ileri sürerek, davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, yapılan kontrolde davacının ölçüme müdahale ederek 2. ve 3. faz grubuna ait akım trafolarının uçlarının japon yapıştırıcısı ile izole edilerek sayacın eksik tüketim kaydetmesine neden olduğunu ve bu şekilde kaçak elektrik kullanıldığının tespit edildiğini, yapılan işlemde bir usulsüzlük bulunmadığını belirterek davanın reddin, dilemiştir.
Mahkemece; bilirkişi raporu doğrultusunda davacının davalı kuruma 16.135,91 TL kaçak elektrik borcu bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafça temyiz edilmiştir.
Dava; kaçak elektrik tahakkukuna dayalı menfi tespit istemine ilişkindir.
4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanununa dayanılarak hazırlanan Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği 25 Eylül 2002 günlü Resmi Gazetede yayınlanarak 01.03.2003 tarihinde yürürlüğe girmiştir. İş bu yönetmelik uyarınca, yine ... tarafından 01.01.2006 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere, dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiler tarafından uygulanmak üzere “Kaçak ve Usulsüz Elektrik Enerjisi Kullanılması Durumunda Yapılacak İşlemlere İlişkin Usul ve Esaslar” hakkında 622 sayılı karar alınmıştır.
Anılan yönetmelik ile buna bağlı olarak alınan 622 sayılı karar; yine ... tarafından hazırlanan ve 08.05.2014 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren "Elektrik Piyasası Tüketici Hizmetleri Yönetmeliği" ile yürürlükten kaldırılmıştır.
Eldeki davada; dava konusu borcun 26/01/2015 tarihli kaçak elektrik tutanağı uyarınca tahakkuk ettirildiği, buna göre uyuşmazlığın meydana geldiği tarih itibariyle yürürlükte bulunan "Elektrik Piyasası Tüketici Hizmetleri Yönetmeliği" esas alınarak değerlendirme yapılması bir zorunluluktur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise, anılan yönetmelik yerine, "Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği" ve 622 sayılı karar hükümleri esas alınarak değerlendirme yapıldığı görülmektedir. Bilirkişi raporu bu yönü ile yönetmeliğe uygun değildir.
O halde; mahkemece; tutanak tarihindeki yönetmeliğe uygun olmayan bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm verilemeyeceğinden, mahkemece öncelikle dosyanın önceki bilirkişi dışında yeni bir bilirkişiye verilerek, dava konusu tahakkukun dosyaya celbi ile, 08.05.2014 tarihli Resmi Gazetede yayınlanan "Elektrik Piyasası Tüketici Hizmetleri Yönetmeliği"ne göre fiilin kaçak elektrik enerjisi tüketimi olarak nitelendirilmesi ve buna göre yönetmelik hükümleri çerçevesinde hesaplama yapılması konusunda denetime elverişli bir rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yetersiz bilirkişi raporu benimsenerek, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK"nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 02.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.