Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/8467 Esas 2017/4900 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8467
Karar No: 2017/4900
Karar Tarihi: 19.04.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/8467 Esas 2017/4900 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında yaralama suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Cumhuriyet savcısının yaralama suçuna yönelik temyiz itirazı reddedilmiştir. Mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazı da reddedilmiştir. Kararda, sanığın mağdurun zararını giderdiğine ilişkin bilgi ve belge olmadığından, açıklanmasının geri bırakılması kararı verilememiştir. Mahkemeye göre, verilen ceza, kanunlar gereği temyizi mümkün değildir. Kararda, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesi açıklanmıştır. Bu kanunlar infaz aşamasında dikkate alınabileceği için, bozma nedeni yapılmamıştır.
Kanun maddeleri:
- CMUK'un 310/1. maddesi
- CMUK'un 317. maddesi
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi

3. Ceza Dairesi 2016/8467 E. , 2017/4900 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık ... müdafiinin sanık ... hakkında kurulan erteli mahkumiyet hükmünü temyiz ettiği anlaşılmakla, yalnızca sanık sıfatına yönelik temyiz incelemesi yapılmıştır.
1) O yer Cumhuriyet savcısının sanık ... hakkında yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
O yer Cumhuriyet savcısı, 09.02.2012 tarihinde verilen kararı, CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir aylık yasal süreden sonra 12.03.2012 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, temyiz isteminin CMUK"un 317.maddesi uyarınca REDDİNE;
2) Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tayin edilen cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE;
3) Sanık ... hakkında tehdit ve hakaret eylemlerinden kurulan beraat ve yaralama eyleminden kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilebilmesi için gerekli olan zararın giderilmesi koşulunun objektif koşul olduğu ve dosya kapsamına göre de sanığın mağdurun zararını giderdiğine ilişkin bilgi ve belge olmadığı anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiş ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanık ... müdafii ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin kısmen isteme aykırı ONANMASINA; 19.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.