Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/6086 Esas 2014/6664 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/6086
Karar No: 2014/6664
Karar Tarihi: 18.03.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/6086 Esas 2014/6664 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararında, kredi kartıyla kötüye kullanım suçu işleyen sanıkların suçlu bulunarak cezalandırıldığı belirtilmektedir. Ancak, sanıkların ceza indirimi gibi hakları konusunda bir ayrım yapılmaksızın, hak yoksunluğuna hükmedilmesinin yasaya aykırı olduğu ve düzeltilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu nedenle, TCK'nın 53. maddesi uyarınca, sanıkların kendi altsoyları üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, diğer haklardan ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Kararın sonunda ise, düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekilde açıklanabilir: TCK'nın 53. maddesi, hak yoksunluğu cezalarını düzenlemektedir ve sanıkların hak yoksunluğuna karar verilebilmesi için belirli şartların varlığını gerektirmektedir (suça konu olayda bu şartların varlığı kabul edilmiştir). Ayrıca, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ve 1412 sayılı CMUK (Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu), kararın uygulanması noktasında önemli rol oynamaktadır.

8. Ceza Dairesi 2013/6086 E. , 2014/6664 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mağdura ait kredi kartını hukuka aykırı olarak ele geçiren sanıkların bu eylemleri nedeniyle gereğinin mahallinde takdir ve ifası mümkün görülmüştür.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık ..."ın, bir nedene dayanmayan; sanık ..."in, suçun sabit olmadığına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyları üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıverme tarihine kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine
"TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyları üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gere- ğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 18.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.