Nitelikli hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/14132 Esas 2017/1613 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyete ilişkin 06/12/2007 tarihli kararın temyiz edilmesi üzerine 08/05/2008 tarihli tebliğnamede her iki suç ile ilgili görüş bildirilmesine rağmen Yargıtay 6. Ceza Dairesi 26/12/2006 tarihli ilamı ile hırsızlık suçu yönünden hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerekip gerekmediğinin değerlendirilmesi gerekçesi ile bozmuş ve bozma sonrası mahkemesinde hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiş, bu kararın kesinleşmesinden sonra denetim süresi içerisinde işlenip kesinleşen bir başka suçtan dolayı hükmün açıklanması hususunda yapılan ihbar üzerine açıklanan hüküm ile ilgili temyiz talebinde bulunulmuş isede; Yargıtay 6. Ceza Dairesinin bozma ilamından önceki hükümde yer alan iş yeri dokunulmazlığının bozma suçu ile ilgili kurulan 6.12.2007 tarihli hüküm temyizen incelenmediğinden temyiz incelemesine dahil edilerek yapılan incelemede,
Suça sürüklenen çocuğun daha önceden kasıtlı suçtan kesinleşen erteli para cezası mahkumiyetinin olması nedeniyle 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun"un 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşıldığından tebliğnamede hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun değerlendirilmesine ilişkin bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiş, suça sürüklenen çocuğun eylemini evrakı tefrik edilen diğer sanıklarla birlikte gerçekleştirmesi nedeniyle TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 13/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.