Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/8957 Esas 2018/6663 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8957
Karar No: 2018/6663
Karar Tarihi: 03.05.2018

Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/8957 Esas 2018/6663 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir fuhuş suçuyla ilgili mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Temyiz isteği reddedilerek yapılan incelemede, başka bir nedene rastlanmadığından işin esasına geçilmiştir. Tutanağın ve belgelerin incelenmesi sonucunda, sanığın suçu inkar etmesi ve kesin delillerle suçun kanıtlanamaması sebebiyle müsnet suçtan beraati yerine mahkumiyetine karar verildiği tespit edilmiştir. Ayrıca kanun maddeleri hakkındaki eksiklikler sebebiyle karar bozulmuş ve yeniden yargılama yapılmak üzere dosya hüküm mahkemesine gönderilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-b ve 53/1-c maddeleri. 53/1-b maddesi, hak yoksunluğuna ilişkin hükümleri düzenlerken, 53/1-c maddesi ise mahkum olan hapis cezasının infazı süresince hak yoksunluğunu düzenlemektedir.

18. Ceza Dairesi 2016/8957 E. , 2018/6663 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir,
Ancak;
1- Sanığın tüm aşamalarda üzerine atılı suçu inkar etmesi, tanık olarak dinlenen mağdur ... "in soruşturma aşamasında sanığın, fuhuş yaptığı hususunda bilgisi olmadığını, kovuşturmada alınan beyanında ise fuhuş yapmadığını belirtmesi; tutanak düzenleyicisi olan tanık ..."nun sanığın fuhuş yapılması konusunda haberinin olup olmadığını bilmediğini beyan etmesi dikkate alındığında, sanığın savunmasının aksine, fuhuşa aracılık, yer temini, mağduru fuhuşa teşvik veya fuhuştan kazanç elde ettiği hususlarının kuşkuya yer vermeyecek şekilde kesin ve inandırıcı delillerle anlaşılamaması karşısında, sanık hakkında müsnet suçtan beraati yerine yetersiz gerekçeyle mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkmış ve yine aynı Kanunun 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."ün temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03/05/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.