MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin 20.11.2012 gün ve 2012/25364 Esas, 2012/46317 Karar sayılı bozma kararına karşı mahkemesince direnme kararı verilmesi üzere dosyanın gönderildiği Yüksek Ceza Genel Kurulunun 07/12/2016 gün ve 2014/424 E. 2016/778 K. sayılı gönderme kararı ile dosyanın dairemize gönderilmesi üzerine 5271 sayılı CMK’nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 307. maddenin 3. fıkrası uyarınca yapılan inceleme sonucu; her ne kadar mahkemesince direnme kararı verildiği belirtilmiş ise de, direnme kararında bozmadan önce verilen kararda yer verilmeyen yeni gerekçeler gösterildiği ve bu itibarla mahkemenin verdiği kararın direnme kararı olmayıp bozmaya uyularak verilmiş bir karar olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanıkların atılı teşebbüs aşamasında kalan hırsızlık ve mala zarar verme suçlarını işlediklerine dair soyut iddia dışında, mahkumiyetlerine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı kanıt bulunmadığının, üzerlerine atılı diğer suçları kabul ettikleri halde dava konusu suçu baştan itibaren kabul etmediklerinin ve sanıklardan ... hakkında Kocaeli 5. Sulh Ceza Mahkemesinin 04.10.2011 tarih ve 2011/714 Değişik Sayılı dinleme kararının başka bir suç soruşturması sebebiyle verildiğinin, ayrıca atılı suçların 21/02/2014 gün ve 6526 sayılı Kanun"un 12. maddesi ile değiştirilmeden önceki haliyle 5271 sayılı Kanun"un 135. maddesinde sayılan katalog suçlardan da olmadığının dolayısıyla bahse konu mahkeme kararına göre tespit edilen telefon görüşmesi içeriklerinin atılı suç yönünden delil olarak kabul edilemeyeceğinin anlaşılması karşısında, sübut bulmayan suçlardan beraatleri yerine, yerinde olmayan gerekçeyle sanıkların mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin ve sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 13/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.