Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2963 Esas 2019/6613 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2963
Karar No: 2019/6613
Karar Tarihi: 23.05.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2963 Esas 2019/6613 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine hükmetti. Sanık müdafii temyiz etti ve Daire, temel cezanın bilinçli taksirle artırılması sırasında kırmızı ışık ihlalinden başka bir ihlal olmadığı gözetilerek temel cezanın 1/2 oranında artırılması sonucu fazla ceza tayini olduğuna karar verdi. Mahkeme yeni bir hüküm kurdu ancak bilinçli taksir oranının 1/2 oranında uygulanması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini kanuna aykırı olduğundan hükmün bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri TCK'nın 85/1, 22/3, 62, 53/6 ve 61/1 (g) bendidir. Ayrıca, taksirli suçlar açısından TCK'nın 53/1 maddesindeki hak yoksunlukları uygulanamaz.
12. Ceza Dairesi         2019/2963 E.  ,  2019/6613 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle öldürme
    Hüküm : TCK"nın 85/1, 22/3, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Mahkemenin 04.11.2014 tarih, 2013/151 esas, 2014/440 karar sayılı ilamının sanık müdafii ve katılan vekilince temyizi üzerine Dairemizin 05.10.2017 tarih, 2017/3458 esas, 2017/7091 karar sayılı ilamı ile "Sanık hakkında tayin edilen temel cezanın bilinçli taksirle artırılması sırasında, bilinçli taksir oluşturan ihlalin yalnızca kırmızı ışık ihlalinden ibaret bulunduğu gözetilerek, herhangi bir gerekçe gösterilmeksizin TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca temel cezanın 1/3 oranı yerine, 1/2 oranında artırılması sonucu sanık hakkında fazla ceza tayini, kabul ve uygulamaya göre de; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi ve 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi” gerekçeleriyle bozulmasına karar verildiği, mahkemenin bozma sonrası hükümden "failin güttüğü amaç ve saik" kavramı ile "hak yoksunluğuna ilişkin TCK"nın 53. maddesini" çıkardığı, bu haliyle yeni hükmün direnme niteliğinde olmadığı, yeni bir hüküm kurulduğu gözetilerek yapılan incelemede;
    Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, bilinçli taksir koşullarının oluşmadığına, ceza miktarına, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Bozma sonrası kurulan hükümde yeni ve dosya kapsamına uygun gerekçe gösterilmeksizin, bozma ilamını da etkisiz kılacak şekilde bilinçli taksir oranının 1/2 oranında uygulanması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
    Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.