Davacı H.. Ö..k. vekili Avukat C. Ç.. tarafından, davalı S.. Ö.. aleyhine 08/03/2013 gününde verilen dilekçe ile ziynet eşyasının aynen iadesi veya bedelinin ödenmesi istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; Aile Mahkemesinin görevli bulunduğu gerekçesi ile mahkemenin görevsizliğine dair verilen 29/03/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, ziynet eşyalarının aynen iadesi ya da bedelinin tazmini istemine ilişkindir. Yerel mahkemece davaya bakmaya Aile Mahkemesinin görevli olduğu belirtilerek dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiş; karar, davacı tarafından temyiz olunmuştur. Davacı, evlenme sırasında takılan ve hediye edilen ziynet eşyalarının davalı kayınvalidesine ait kasaya konulduğunu, eşi ile Van Aile Mahkemesinin 24/12/2012 gün ve 2011/441 E, 2012/836 K sayılı kararı ile boşanmalarına karar verildiğini, ziynet eşyalarının iade edilmediğini belirterek toplam 42.542,00 TL değerindeki ziynet eşyasının aynen iadesi ya da bedelinin tahsilini istemiştir. 4787 sayılı Aile Mahkemesi"nin Kuruluş Görev ve Yargılama Usullerine Dair Yasa"nın 4/1. maddesi gereğince, 4721 sayılı Medeni Yasa"nın İkinci Kitabı"ndan doğan dava ve işlere aile mahkemesinde bakılır. Eldeki davada, davacının kayınvalidesine ait kasaya konulan ziynet eşyasının iade edilmediği öne sürülerek ziynet eşyalarının iadesi veya bedelinin tazmini istenmiş olup Medeni Yasa"nın İkinci Kitabı içerisinde yer almamaktadır. Bu nedenle davaya aile mahkemesinde değil, genel mahkemede bakılması gerekir. Yerel mahkemece açıklanan yönler gözetilerek, davanın genel hükümlere göre genel mahkeme olan Asliye Hukuk Mahkemesinde görülerek işin esası ile ilgili bir karar verilmesi gerekirken, Aile Mahkemesinin görevli olduğu belirtilerek görevsizlik kararı verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 29/01/2014 gününde oyçokluğuyla karar verildi. Dava, düğün sırasında geline takılan ziynetlerin mümkünse aynen, değilse bedelinin iadesi talebine ilişkindir. Tarafların Van Aile Mahkemesi"nin E: 2011/441, K: 2012/836 sayılı kararıyla boşanmalarına hükmedildiği; ancak kararın henüz kesinleşmediği anlaşılmaktadır. 4721 sayılı TMK 222/1 gereği, belirli bir malın kişisel malı olduğunu iddia eden, iddiasını ispatla yükümlüdür. 4787 sayılı Aile Mahkemeleri"nin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun madde 4 gereği davaya bakma görevi aile mahkemesinindir (GENÇCAN, Ömer Uğur, Mal Rejimleri Hukuku, Yetkin Yayınları, Ankara 2007, s:321 vd; 2. HD, T: 21/04/2005, 4483-6500). Açıklanan nedenlerle sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyorum.29/01/2014