MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜM : Reşit olmayanla cinsel ilişki, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemelerde gözetilerek dosya incelendi.
5237 sayılı TCK"nın 234/1. maddesinde düzenlenen suçun mağdurunun kaçırılan ya da alıkonulan çocuğun kanuni temsilcisi olup çocuğun suçtan zarar görmesi sözkonusu olmadığından, çocuğa tayin edilen vekilin temyiz hakkının bulunmaması nedeniyle vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince Reddiyle, incelemenin sanığın her iki hükme yönelik temyizi ile katılan mağdure vekilinin reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan kurulan hükme ilişkin temyiziyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen katılan mağdure vekilinin tüm temyiz itirazları ile sanığın sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesinde "Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, kurulan hükmün sanık hakkında bir hukuki sonuç doğurmamasını ifade eder" şeklindeki düzenleme karşısında, sanığın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, geçmişte kasıtlı suçtan mahkûmiyet kararı niteliğinde olmadığı gözetilerek, 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinde öngörülen diğer koşullar tartışılıp erteleme gerekçeleri de dikkate alınarak karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hükümler kurulması,
Hükümlerden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.