Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9816 Esas 2019/6600 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK.nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya incelenen dosya kapsamına göre mahalli Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
23.03.2014 günü saat 22:30 sıralarında sanık ..."ın idaresindeki araç ile İğneada merkezinden Demirköy ilçesi istikametine doğru seyir halinde iken karşı yönden gelen diğer sanık ... idaresindeki araçla çarpışması sonucu, çift taraflı yaralamalı ve maddi hasarlı trafik kazası meydana geldiği, kazada mağdur ..."nun vücudunda 3. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması ile ilgili olarak sanıklar ... ve ... hakkında taksirle yaralama suçundan açılan kamu davasının yargılaması sonucunda Demirköy Asliye Ceza Mahkemesinin 05.02.2015 tarih 2014/103 esas 2015/21 karar sayılı kararıyla; sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına; diğer sanık ... hakkında ise kazada kusuru bulunmadığından beraatine ilişkin hüküm kurulduğu anlaşılmakta ise de; olayla ilgili kaza sonrası yapılan alkol ölçümünde ..."nun 139 promil alkollü olduğunun tespit edildiği, iddianame içeriğinde de sanığın alkollü araç kullandığına dair açıklamaya yer verildiği gözetilerek, TCK"nın 179. maddesinin uygulanması ihtimaline binaen sanığa ek savunma hakkı da tanınmak suretiyle sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu yönünden hüküm kurulması gerektiği gözetilmeyerek, bu husus araştırılmadan yalnızca taksirle yaralama suçundan beraat kararı verilmesi ile yetinilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.