Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/13077 Esas 2018/7365 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalı kiracının halen aylık 13.300 TL kira bedeli ödediğini, emsallere göre ödenen kira bedelinin düşük kaldığını ileri sürerek, 12.11.2013 tarihinden itibaren kira bedelinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı; eski malik ile yapılan anlaşma gereği aylık 13.300 TL ödediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kabulüne ve aylık kira bedelinin 25.04.2013 tarihinden itibaren 17.701 TL olarak tespitine dair verilen karar Yargıtay 6. Hukuk Dairesince 13.04.2016 tarih ve 2015/8435 E. 2016/2988 K sayılı ilamı ile; "" ....Ancak raporda bilirkişi tarafından ÜFE oranlarının Nisan ayına göre, TÜFE oranlarının ise Mart ayı esas alınarak hesaplama yapıldığı anlaşılmakla bilirkişiden ek rapor alınıp ÜFE oranlarının Nisan ayına göre, TÜFE oranlarının ise Mart ayı esas alınmasının nedeni açıklattırılıp üzerinde durularak yeniden yapılacak hesaplama sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken"" gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkemece; bozmaya uyma kararı verilerek yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulüne ve aylık kira bedelinin 25.04.2013 tarihinden itibaren 17.156 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delilerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin sair itirazlarının reddi gerekir.
2-) Davalı vekilinin vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazı yönünden ise;
Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 9. maddesinde yer alan kira bedelinin tespiti davalarında mahkemece tespit olunan kira bedeli farkının bir yıllık tutarı üzerinden tarifenin üçüncü kısmı gereğince hesaplanacak nispi vekâlet ücretine hükmedileceği, bu miktarların Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde davanın görüldüğü mahkemeye göre belirlenmiş bulunan ücretten az olamayacağı düzenlemesine göre tespit edilen yıllık brüt kira bedelinden davalı tarafından ödenen yıllık brüt kira bedeli çıkartılarak, aradaki fark üzerinden davacı yararına vekalet ücreti ve reddedilen kısım üzerinden davalı yararına vekalet ücreti takdir edilmesi gerekir. Bu husus gözetilmeden davacı yönünden yazılı şekilde vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Ne var ki, yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması HUMK"un 436/2. maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalının vekalet ücretine yönelik hüküm fıkrasında yer alan "6.356,99 TL" rakamının çıkartılarak yerine "5.440 TL" rakamının yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalı tarafa iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 02.07.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.