3. Ceza Dairesi Esas No: 2016/9336 Karar No: 2017/4854 Karar Tarihi: 18.04.2017
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/9336 Esas 2017/4854 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık eşine karşı kasten yaralama suçu nedeniyle önceki bir karar ile mahkum edilmiştir. Ayrıca suç tarihi olan gündeki hayvanını tehlike yaratabilecek şekilde serbest bıraktığı için ayrıca mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz edilen kesin nitelikli adli para cezası reddedilmiş ve hüküm bozularak, adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi infaz yetkisini kısıtladığı gerekçesiyle düzeltme yapılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nin 177/1. maddesi (hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçunun müstakil olarak somut tehlike suçu olduğu ve kasıtla işlendiğinin anlaşılması nedeniyle tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir), 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ve 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi (hükümlünün ödeme emri üzerine cezayı ödememesi durumunda hapse çevirileceği şeklindeki düzenleme).
3. Ceza Dairesi 2016/9336 E. , 2017/4854 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle sanığın mahkumiyetine dair
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Sanık hakkında mağdur ..."i kasten yaralama suçu nedeniyle verilen kesin nitelikli adli para cezasının temyizi üzerine verilen 20.01.2016 tarihli temyizin miktar nedeniyle reddine dair ek kararın sanığa tebliğ edildiği ancak temyiz edilmediği belirlenerek yapılan incelemede; Sanık hakkında eşe karşı kasten yaralama suçu nedeniyle Kelkit (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 25.04.2012 tarih, 2012/36 Esas, 2012/147 sayılı kararıyla mahkumiyet kararı verildiği ve hükmün açıklanmasının geriye bırakıldığı, hükmün 10.05.2012 tarihinde kesinleştiği, hayvanını suç tarihi olan 30.10.2012 tarihinde tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakan sanık hakkında Kelkit Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 13.05.2015 tarih, 2014/480 Esas, 2012/318 sayılı Kararla 5237 sayılı TCK"nin 177/1. maddesi uyarınca mahkumiyet hükmü kurulduğu, hükmün 03.07.2015 tarihinde kesinleştiği yapılan ihbar üzerine sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verildiği anlaşılmakta olup 5237 sayılı TCK"nin 177/1. maddesinde düzenlenen "hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçunun müstakil olarak somut tehlike suçu olduğu ve kasıtla işlendiğinin" anlaşılması nedeniyle tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir. Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinde yer alan "... ve ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği...""ibaresinin çıkartılarak hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.04.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.