4. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/4627 Karar No: 2014/1119 Karar Tarihi: 28.01.2014
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/4627 Esas 2014/1119 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2013/4627 E. , 2014/1119 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacılar ..."a velayeten kendilerine asaleten ... vd vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 14/05/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 23/01/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası’nın 5236 sayılı Yasa ile eklenen ek 4. madde gereğince HUMK’nun 427. maddesi uyarınca kararın temyize konu bölümünün 1.820,00 TL’yi geçmemesi durumunda karar kesindir. Somut olayda temyize konu olan tutar, bu düzeye ulaşmadığından davalının, davacılar ... ve ..."a yönelik temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Davalının, davacı ..."a yönelik temyiz itirazına gelince; Dava, haksız eylem sonucu uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir. Davacılar, müşterek çocuklarına yönelik davalının gerçekleştirdiği cinsel taciz eyleminden dolayı kişilik haklarının zarar gördüğünü belirterek, hem asaleten hem de küçük çocuklarına velayeten manevi tazminat isteminde bulunmuşlardır. Mahkemece, kesinleşmeyen ceza mahkemesi karar içeriğine göre davalının davacı ..."a yönelik cinsel taciz eyleminde bulunduğu sabit kabul edilerek, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kural olarak, Türk Borçlar Kanunu"nun 74. maddesi (mülga BK m.53) gereği; ceza mahkemesince verilen beraat kararı hukuk hakimini bağlamaz ise de, hukuk hakiminin bu bağımsızlığı sınırsız olmayıp Ceza Mahkemesinin maddi vakıaların belirlenmesine ilişkin mahkumiyet kararı hukuk hakimi yönünden bağlayıcı olup taraflar yönünden kesin delil niteliği taşımaktadır. Ceza mahkemesi karar içeriğinden; davalının üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği, ancak savunması inandırıcı bulunmayarak davacı ..."a yönelik cinsel taciz suçundan cezalandırılmasına karar verildiği, bilahare hükmün davalı tarafından temyiz edildiği ve henüz kesinleşmediği anlaşılmaktadır. Şu halde; ceza yargılaması sonucunda verilecek kararın eldeki davayı etkileyecek nitelikte olması, ceza ve hukuk yargılamasında çelişkili kararlar verilmesinin önüne geçmek bakımından, temyiz aşamasında bulunan ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/167 Esas sayılı dosyasının kesinleşmesi beklenmeli, bundan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek varılacak sonuca göre bir karar verilmelidir. Yerel mahkemece, açıklanan yön gözetilmeden, yerinde olmayan gerekçeyle, yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenle davacı ... yönünden BOZULMASINA; davalının, davacılar ... ve ..."a yönelik temyiz İtirazlarının ilk bentte açıklanan nedenle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.