Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16930 Esas 2020/2614 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16930
Karar No: 2020/2614
Karar Tarihi: 11.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16930 Esas 2020/2614 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kasten yaralama suçu davasında, yerel mahkemenin mahkumiyet kararını bozdu. Kanunların mükerrir sanıklar için öngördüğü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirlerini belirleme yetkisinin, hükümlülerin infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendiren ve koşullu salıverilme ile ilgili karar verecek olan mahkemeye ait olduğuna karar verdi. Bu nedenle, yerel mahkemenin denetimli serbestlik süresini belirlemesi hatalıydı ve karar bozuldu. Ancak, yeniden yargılama gerekli görülmedi ve hükmün sadece düzeltilerek onanması kararı verildi. Kanunlar arasında yer alan 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesi mükerrir suçlulara özgü infaz rejimini öngörmektedir, böylece denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması izne bağlıdır. Geri kalan kanun maddeleri belirtilmemiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/16930 E. , 2020/2614 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
5275 sayılı CGTİK"nin 108. maddesinin 4-5-6. fıkralarına göre denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi hükmü veren mahkemeye değil hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverilme ile ilgili kararı verecek mahkemeye ait olup mahkumiyet hükmünde mükerrir sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken denetimli serbestlik süresinin de belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi uyarınca hükümdeki "CGTİK"nın 108/4. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra başlamak üzere 1 yıl süreyle denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ifadesinin hükümden çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.