Kasten yaralama - hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/317 Esas 2020/506 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/317
Karar No: 2020/506
Karar Tarihi: 14.01.2020

Kasten yaralama - hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/317 Esas 2020/506 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanığın kasten yaralama, hakaret ve tehdit suçlarından suçlu bulunarak ceza verilmesine karar vermiştir. Temyiz sürecinde, yerel mahkemenin tehdit suçu cezasına ilişkin kararının temyiz edilemez olduğu ve hakaret ile kasten yaralama suçlarına ilişkin hükümlerin temyiz isteğinin reddedilmemesi gerektiği belirlenmiştir. Ancak, sanığın cezaevinde jandarma görevlilerine karşı yaralama suçu da işlediği ve yanlış kanun maddeleri uygulanarak mahkumiyet kararı verildiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, hükümlerin bozulması ve dosyanın yeniden görülmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanığın tehdit suçu cezasına ilişkin hükmünün temyiz edilemez olduğu, sanığın yaralama suçlarına ilişkin hükümlerinin temyiz isteğinin reddedilemeyeceği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın kasten yaralama suçlarına ilişkin hükümlerine ilişkin bozma kararı verilirken, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nın 326. maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağına dikkat edilmesi gerektiği belirtilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2019/317 E. , 2020/506 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Tehdit suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu,
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ... müdafiinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B- Hakaret ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerin temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Hakaret eylemine, yükletilen suça ve ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerin temyizine gelince;
Sanığın, adli sicil kaydında yer alan daha ağır cezayı içeren diğer ilam tekerrüre esas alınmamış ise de, karşı temyiz olmadığından bozma yapılmamış ve başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak,
Sanığın, hükümlü olarak bulunduğu cezaevi ring aracından inmemek için jandarma görevlileri olan müşteki ... ve ...’yi yaraladığı olayda, eylemin bir bütün halinde TCK"nın 265/1, 43. maddelerinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturduğu ve 05/05/2014 tarihli bilirkişi inceleme raporuna göre de müşteki ..."ın sağ el orta parmakta hayat fonksiyonlarına etkisi 1. (hafif) derece kırık oluşacak şekilde yaralandığının belirtildiği, bu haliyle sanığın ayrıca TCK’nın 265/5. maddesi yollamasıyla müşteki ..."a yönelik TCK"nin 86/1, 86/3-c ve 87/3. maddelerinden cezalandırılması gerekirken suç vasıflarında yanılgıyla aynı Kanunun 86/2, 3-c maddeleri gereğince mahkumiyet kararları verilmesi
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine,14/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.