Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/5003 Esas 2014/1104 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Buldan Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/06/2012
NUMARASI : 2011/190-2012/127

Davacı A.. K.. vekili A.. M.. G.. tarafından, davalılar A.. B.. vd. aleyhine 15/08/2011 gününde verilen dilekçe ile haksız fiil nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 13/06/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından, davalıların temyiz talebinin reddine ilişkin 19/02/2013 günlü ek kararının Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Davalılar, davacı taraf hükmü temyiz etmekle temyiz hakkını kazanmışlardır. Davalıların temyiz talebinin reddine ilişkin 19/02/2013 günlü ek kararı kaldırılarak tarafların asıl karar ile ilgili temyiz istemlerinin incelenmesine geçildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Davacı, aralarında çıkan münakaşa nedeniyle karı-koca olan davalıların kendisini darp ettiğini belirterek manevi tazminat talebinde bulunmuştur. Davalılar davanın reddini savunmuştur. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Borçlar Yasası"nın 47. maddesi gereğince yargıcın, özel durumları göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Takdir edilecek bu tutar, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 gün ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel durum ve koşullar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden yargıç, bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde nesnel (objektif) ölçülere göre uygun (isabetli) bir biçimde göstermelidir.
Davaya konu edilen olayda; olay tarihi, davacının yaralanma derecesi, olayın gelişimi ve yukarıda belirtilen ilkeler dikkate alındığında davacı yararına hüküm altına alınan manevi tazminat miktarı azdır. Daha üst düzeyde manevi tazminata hükmedilmesi için kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no"lu bentte açıklanan nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, davalıların tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.