Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2010/25473 Esas 2011/6450 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü : Borçlu hakkında  takibin kesinleşmesinden sonra,  alacaklı, İİK.nun 78 ve müteakip maddeleri gereğince  borçlunun  hak, alacak ve malları  üzerine doğrudan  haciz konulmasını isteyebileceği gibi, İİK.nun 89. maddesi gereğince  borçlunun 3. şahıs nezdindeki hak ve alacağının haczi için anılan madde koşullarında  üçüncü şahsa  89/l ve 2. haciz ihbarı tebliği suretiyle de  üçüncü  şahıs  nezdindeki hak ve alacağın haczini de talep edebilir. Her iki hal İİK.nun da farklı maddelerde ve farklı düzenlemeye tabi tutulmuş, sebep ve sonuçları ayrı ayrı belirlenmiştir.
Somut olayda,  şikayetçiye gönderilen 17.06.2009 tarihli yazı İİK.nun  78. maddesi kapsamında ve haciz müzekkeresi niteliğinde olup, İİK.nun 89/l. maddesine uygun l. haciz ihbarı vasfında  değildir. şikayetçide borçluya  ait alacak var ise haciz  gereği işlem yapması yeterli olup 89. maddeye göre olumsuz koşulların meydana gelmesi söz konusu değildir. Bu durumda İİK.nun 89. maddesinden farklı  olarak 3.kişinin doğrudan doğruya  İİK.nun 78. maddesine göre  istenen haciz nedeniyle  herhangi bir sorumluluğu bulunmamaktadır. Başka bir anlatımla  3.kişi nezdinde kesinleşen haciz konusu bir alacak  yoktur. Somut olayda şikayetçi 3. kişiye usulsüz dahi olsa tebliğ edilmiş 89/1 haciz ihbarnamesi yoktur.3. Kişiye 89/2 haciz ihbarnamesinin gönderilebilmesinin ön koşulu 89/1 haciz ihbarnamesinin tebliğ edilmiş olması ve itiraz edilmemiş olmasıdır. 17.06.2009 tarihli haciz yazısı şikayetçinin bu haciz yazısına verdiği 26.06.2009 tarihli cevaba dayanılarak şikayetçi 3.kişiye 89/2 haciz ihbarnamesi gönderilmesi usulsüz olup mahkemece şikayetin kabulüne karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Şikayetçinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 14.04.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.