MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : ...
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 31/3, 62, 50, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan yapılan yargılama sonucunda, suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı TCK’nın 155/2, 31/3, 62, 52. maddeleri gereğince cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca denetim süresine tabi tutulmasına dair Hatay 1.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 22/04/2009 tarih, 2007/364 Esas, 2009/309 Karar sayılı kararının, 30/04/2009 tarihinde kesinleştiği, denetim süresi içinde, 01/02/2010 tarihinde yeniden işlediği ikinci suçtan dolayı suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine karar verildiği ve bu kararın kesinleşmesiyle yapılan ihbar üzerine CMK"nın 231/11. maddesi gereğince; hükmün açıklanmasına ilişkin Hatay 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17/06/2014 tarih, 2014/326 Esas, 2014/797 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuğun atılı suçtan mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın 231/8-son cümlesi hükmü uyarınca, suç tarihi olan 06/04/2007 ila hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştiği 30/04/2009 tarihine kadar geçen sürede dava zamanaşımı süresinin işlediği, bu tarihten sonra ve denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı 03/02/2014 tarihinde kesinleşen mahkumiyet hükmü nedeniyle hükmün açıklandığı, böylelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 30/04/2009 ila ikinci suçun işlendiği 01/02/2010 tarihi arasında dava zamanaşımının durduğu dikkate alınarak yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuğun çalıştığı müştekiye ait oto yıkamaya ilişkin işyerinden, 500 TL değerinde oto aksesuarlarını alarak Halit Kuş"a verdiği ve karşılığında 10 TL para aldığı, bu suretle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; suça sürüklenen çocuk savunması, müşteki ve tanık beyanı ile tüm dosya kapsamından, atılı suçun sübut bulduğuna ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş; hizmet ilişkisinin gereği olarak çalıştığı işyerinde belli bir amaç için tevdii ve teslim edilmiş olan suça konu ürünler üzerinde zilyetliğin devri amacı dışında tasarrufta bulunduğunun anlaşılması karşısında, eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturacağına ilişkin tebliğnamedeki bozma istemli düşünce benimsenmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; suça sürüklenen çocuk müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-)Suça sürüklenen çocuk hakkında hükmolunan hapis cezasının hesaplanması sırasında, temel olarak belirlenen 1 yıl hapis cezasından, TCK"nın 31/3. maddesi gereğince 1/3 oranında indirim yapılması sonucu 8 ay, TCK"nın 62/1. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılması sonucu 6 ay 20 gün hapis cezası, TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesi sırasında da 200 gün karşılığı 4000 TL adli para belirlenmesi gerekirken, hesap hatası sonucu netice olarak 5.000 TL adli para cezası belirlenmek suretiyle suça sürüklenen çocuk hakkında fazla adli para cezası tayini,
2-)Suça sürüklenen çocuğun, suçun işlendiği tarihte 18 yaşını bitirmemiş bulunmasına göre, 5275 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun"un 106/4. maddesi gereğince hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrilmesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından hapis cezasına ilişkin sırasıyla "1 yıl”, “10 ay”, “8 ay 10 gün”, “250 gün” ve “5000 TL” terimlerinin çıkartılarak yerine, sırasıyla "1 yıl”, “8 ay”, “6 ay 20 gün”, “200 gün” ve “4000 TL”ibarelerinin eklenmesi ve hüküm fıkrasından "ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına; (İhtarat yapılamadı)” cümlesinin çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.