2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11661 Karar No: 2020/1811 Karar Tarihi: 04.02.2020
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11661 Esas 2020/1811 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Suça sürüklenen çocuk, hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve kasten yaralama suçlarından mahkum edildi. Temyiz itirazları incelenirken, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi gereği doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığı belirtildi ve bu yönde müdafiinin temyiz isteği reddedildi. Konut dokunulmazlığını bozma suçundan dolayı hüküm kurulduğu halde hırsızlık suçundan hüküm kurulurken aynı Kanun'un 143. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiği hususu gözetilmediği için bozma nedeni yapılmadığı belirtildi. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 116/4. maddesi ve 143. maddesidir.
2. Ceza Dairesi 2019/11661 E. , 2020/1811 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, yaralama HÜKÜM : Mahkumiyet Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Suça sürüklenen çocuğun, atılı suçları gece sayılan zaman diliminde işlediğinin anlaşılması ve bu nedenle konut dokunulmazlığını bozma suçundan dolayı 5237 sayılı TCK"nın 116/4. maddesi gereğince hüküm kurulduğu halde, hırsızlık suçundan hüküm kurulurken aynı Kanun"un 143. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 04.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.