MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalı işyerinde 17.02.2005-11.10.2013 döneminde çalıştığını, asgari ücret aldığını, davalı işverenin belli süre kendisini çalıştırmayacaklarını ve ihtiyaç olduğunda tekrar çağırabileceklerini ileterek çıkış verdiğini, ödeme yapmadığını, davacının yaz aylarında haftanın 7 günü 08.00-20.00 saatleri arasında çalıştığını, diğer aylarda haftanın 6 günü 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını, fazla çalışma ücreti ödenmediğini, bayram ve tatil günlerinde çalıştığında bu günlere ait ücretlerin de ödenmediğini, davacının uzun bir süre geçmesine rağmen tekrar işe alınmadığından kıdem tazminatının, ihbar tazminatının,yıllık izin ücreti, resmi ve dini tatil ücreti, fazla mesai ücretinin davalı işverenden tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle, davacının davalı işyerinde mevsimlik üretim işçisi olarak çalıştığını, 2005-2008 yıllarındaki çalışmalarının taşeron firma işçisi olarak gerçekleştiğini, davacının taşeronda geçen hizmetlerinin tasfiye edildiğini , 2009 yılından itibaren davalı şirkette yine mevsimlik işçi olarak çalıştığını, davacının 11.10.2013 tarihli istifa dilekçesi ile işten ayrıldığını, kıdem, ihbar tazminatlarına hak kazanamadığını, davalı işyerindeki üretim faaliyetlerinin mevsimlik iş niteliğinde olduğunu, davalı işyerinde niteliği gereği mevsimlik ve kampanya dönemine uygun üretim yapıldığını, davacının yıl içindeki toplam çalışma süresi 11 ayın altında kaldığı için yıllık izin hakkının bulunmadığını, davacının resmi tatil ve hafta tatili çalışmalarına dair iddialarının yerinde olmadığını, taleplerinin zamanaşımına uğradığını, İnka ltd Şti tarafından 31.12.2008 tarihinde davacıya ödenen kıdem,ihbar tazminatının davacının talebinden düşülmesi gerektiğini, davanın reddine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının yıllık ücretli izin alacağına hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Çalışmanın sadece yılın belirli bir döneminde yoğunlaştığı işyerlerinde yapılan işler mevsimlik iş olarak tanımlanabilir. Söz konusu dönemler işin niteliğine göre uzun veya kısa olabilir. Her zaman aynı miktarda işçi çalıştırmaya elverişli olmayan ve işyerinde yürütülen faaliyetin niteliğine göre işçilerin her yıl belirli sürelerde yoğun olarak çalıştıkları ve fakat yılın diğer döneminde işçilerin iş sözleşmelerinin ertesi yılın faaliyet dönemi başına kadar ara vermeyi gerektiren işler mevsimlik iş olarak değerlendirilebilir.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 53/3 maddesi uyarınca, mevsimlik işlerde yıllık ücretli izinlere ilişkin hükümler uygulanmaz. Bir başka anlatımla, mevsimlik işçi, 4857 sayılı İş Kanunu"nun yıllık ücretli izin hükümlerine dayanarak, yıllık ücretli izin kullanma veya buna dayanarak ücret alacağı isteminde bulunamaz.
4857 sayılı Kanun"un 53. maddesinde mevsimlik işlerde yıllık izin hakkının doğmayacağı belirtilmiş ise de, yılın ne kadar bölümünde çalışılma halinde mevsimlik iş sayılacağı yönünde bir düzenlemeye yer verilmemiştir. Öyle ki yılın tamamına yakın bir bölümünde çalışılma halinde Anayasal temeli olan dinlenme hakkının tanınmasının gerekeceği açıktır.
Hemen belirtmek gerekir ki, 53/3. maddede ki kural, nispi emredici kural olup, işçi lehine bireysel iş sözleşmesi ya da Toplu İş Sözleşmesi ile yıllık ücretli izne ilişkin hükümler düzenlenebilir ve mevsimlik işçiler için yıllık izin hakkı tanınabilir.
Yılın çalışılmayan bölümünde işçi bu hakkını kulanmış olup, yasa koyucunun mevsimlik işte yıllık izin öngörmemiş olmasının temel gerekçesi de çalışılan süre itibarıyla dinlenme ihtiyacının ortaya çıkmamış oluşudur.
Gerek mülga 1475 sayılı Kanun"un 50. maddesinde gerekse 4857 sayılı İş Kanunu"nun 53. maddesinde mevsimlik işlerde yıllık izin hakkının doğmayacağı belirtilmiş ise de, yılın ne kadar bölümünde çalışılma halinde mevsimlik iş sayılacağı yönünde bir düzenlemeye yer verilmemiştir. Öyle ki yılın tamamına yakın bir bölümünde çalışılma halinde Anayasal temeli olan dinlenme hakkının tanınması gerekeceği açıktır. Yargıtay ilgili Hukuk Dairelerinin istikrar kazanan kararlarında da çalışmanın 11 ayın üzerine çıktığı hallerde mevsimlik iş ilişkisinin dışına çıkıldığı kabul edilmiştir.
Yapılan bu açıklamalara göre davacının çalışmaları her yıl onbir ayın altında olduğundan, çalışmaları mevsimlik iş statüsünde geçmiş olmakla yıllık izin ücreti talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 8/5/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.