Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/13405 Esas 2017/4810 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13405
Karar No: 2017/4810
Karar Tarihi: 18.04.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/13405 Esas 2017/4810 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın temyiz edilemeyeceğini ve sadece itiraz yolu açık olduğunu belirtmiştir. Sanık hakkında verilen adli para cezalarının ise kesin nitelikte olduğu ve temyiz kabiliyetleri bulunmadığı ifade edilerek, temyiz isteminin reddedilmesine karar verilmiştir. Ayrıca, sanıkların hakkında verilen kasten yaralama ve Kanuna muhalefet suçlarına yönelik temyiz itirazları da reddedilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin bazı TCK maddelerini iptal etmesine rağmen, bu durumun infaz aşamasında dikkate alınabileceği ancak bozma nedeni yapılamayacağı vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 5320 sayılı CMK'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi (bazı hükümleri Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir)

3. Ceza Dairesi 2016/13405 E. , 2017/4810 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine, sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık ... hakkında katılan ...’u yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi gereğince “Hükmün açıklanmasını geri bırakılması kararına itiraz edilebilir” hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE;
2) Sanık ... hakkında hakaret, sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen adli para cezalarına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar hakkında tayin olunan cezaların, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 23.03.2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyetleri bulunmadığından sanık ... müdafii ve sanık ..."un temyiz isteminin 5320 Sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
3) Sanık ... hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet; sanıklar ... ve ... haklarında verilen kasten yaralama; sanık ..."nın ise hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ... müdafii ve sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 18/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.