Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/10572 Esas 2018/10364 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10572
Karar No: 2018/10364
Karar Tarihi: 13.12.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/10572 Esas 2018/10364 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sahte işletme tescil belgesini Ziraat Odasına sunarak resmi belgede sahtecilik suçunu işlemiştir. Ancak, belgenin sadece fotokopiden ibaret olduğu ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, sahtecilik suçunun unsurları oluşmadığından sanığın beraat kararı verilmesi gerektiği hükmedilmiştir. Mahkeme ayrıca, sanığın cezasından mahsup edilmeyen gözaltı süresi için de karar vermemiş ve bazı kanun maddelerinin Anayasa Mahkemesi kararlarına uygun olarak değerlendirilmesi gerektiğini belirtmiştir. Bu nedenlerle, hakkındaki karar bozulmuştur. Kanun maddeleri: - 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi - 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 63. maddesi - 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi - 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi

11. Ceza Dairesi 2017/10572 E. , 2018/10364 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanığın, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanık...tarafından düzenlenmiş suça konu ... numaralı sahte işletme tescil belgesini...Ziraat Odasına ibraz ederek resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 gün ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere, onaysız fotokopi niteliğinde olup suret belge özelliği taşımayan belgelerin hukuki sonuç doğurmaya elverişli olmadığı ve aldatıcılık niteliği bulunmadığı cihetle, sanık ..."in beyanlarından ve ... Ziraat Odası Başkanlığı"nın cevabi yazılarından suça konu belge aslının bulunmadığının, yalnızca fotokopiden ibaret olduğunun anlaşılması karşısında, unsurları itibarıyla oluşmayan sahtecilik suçundan sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
a- Sanığın gözaltında geçirdiği sürenin 5237 sayılı TCK"nin 63. maddesi uyarınca cezasından mahsubuna karar verilmemesi,
b- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.12.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.