Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/5857 Esas 2016/14317 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/5857
Karar No: 2016/14317
Karar Tarihi: 03.11.2016

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/5857 Esas 2016/14317 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, gayrimenkul satışı nedeniyle ödenmeyen bakiye satış bedelinin tahsili istemiyle açılan asıl davada, davacı tarafın iddialarını ispat edemediği için davayı reddetmiştir. Karşı dava ise, eser sözleşmesinden kaynaklanan yükümlülüklerin yerine getirilmediği iddiasıyla açılan tazminat davasıdır. Ancak, asıl ve karşılık davanın ticari işletmeleri ilgilendirdiği ve her iki davanın da nisbi ticari dava olduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle, uyuşmazlık çözümünde görevli mahkeme asliye ticaret mahkemesi olması gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, asıl ve karşı davalara ilişkin kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 4. maddesi (uyuşmazlıkların çözümünde görevli mahkeme) ve 6335 sayılı Yasa'nın 5. maddesi (asliye ticaret mahkemesi ile diğer hukuk mahkemeleri arasındaki ilişkinin görev ilişkisi olduğu ve bu durumda göreve ilişkin usul hükümlerinin uygulanacağı düzenlemesi).

19. Hukuk Dairesi 2016/5857 E. , 2016/14317 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki asıl ve karşı alacak davalarının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl davanın reddine, karşı dava hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığına yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacılar-karşı davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacılar vek. Av.... ile davalılar vek. Av. ... gelmiş olduğundan duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-

Asıl dava, gayrimenkul satışı nedeniyle ödenmediği iddia edilen bakiye satış bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Karşı dava ise, eser sözleşmesinden kaynaklanan yükümlülüklerin yerine getirilmediği iddiasıyla açılan tazminat davasıdır.
Mahkemece, davacı tarafın iddialarını ispat edemediği gerekçesiyle asıl davanın reddine, atiye bırakıldığı gerekçesiyle karşı dava hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davacılar-karşı davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Asıl dava, ödenmeyen taşınmaz satış bedeli 700.000,00 TL’nin tahsili istemine, karşı dava ise 50.000,00 TL alacağın tahsili istemine ilişkindir. Dosya kapsamından asıl ve karşılık davanın taraflarının tacir oldukları, uyuşmazlığın ticari işletmeleri ile ilgili bulunduğu, asıl ve karşılık davaların nisbi ticari davalar oldukları anlaşılmaktadır. Bu sebeple 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu (TTK)’nun 4. maddesi uyarınca uyuşmazlığın çözümünde görevli mahkeme asliye ticaret mahkemesidir. TTK’nın 26.06.2012 tarih ve 6335 sayılı Yasanın 2. maddesi ile değişik 5. maddesinde, asliye ticaret mahkemesi ile asliye hukuk mahkemesi ve diğer hukuk mahkemeleri arasındaki ilişkinin görev ilişkisi olduğu ve bu durumda göreve ilişkin usul hükümlerinin uygulanacağı düzenlenmiştir. Görev hususu kamu düzenine ilişkin olup, yargılamanın her aşamasında mahkemece re’sen dikkate alınmalıdır. Açıklanan gerekçelerle asıl ve karşılık davaların açıldığı tarih itibariyle uyuşmazlığı çözmeye görevli mahkemenin asliye ticaret mahkemeleri olduğu gözetilmeksizin yazılı şekilde davanın esası hakkında hüküm kurulması isabetsizdir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacılar-karşı davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davacılar-karşı davalı yararına takdir edilen 1.350,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalılar-karşı davacıdan alınarak davacılar-karşı davalıya ödenmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 03/11/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.