Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2014/14014 Esas 2015/2536 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile 1-....-İflas İdaresi memurları ...-.... vekili avukat ... 2-.... vekili avukat ... 3-....-İflas İdaresi Üyeleri ...-...-... 4-.... 5-.... 6-.... 7-.... aralarındaki dava hakkında ....Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 22/08/2013 gün ve 2011/237-2013/343 sayılı hükmün davacı ve davalı ... avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

14.07.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK nun 440/III-1 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL"ye, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyiz incelemesi sonucunda temyiz istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Bu durumda 01.01.2013 tarihinden sonra verilen 1.820,00 TL"den az olan hükümlerin için temyiz yoluna başvurulamaz. Davacı ve davalılardan ... tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.820 TL’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacı ve davalı ... ‘nin temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 04.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.