MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen hükmün ,bildirdiği son adrese tebliğe çıkarıldığı,bu adrese tebligatın yapılamaması nedeniyle iadesi üzerine, varsa mernis adresine Tebligat kanununun 21.maddesi uyarınca tebligat çıkarılması gerekirken bu husus araştırılmadan bildirdiği son adrese Tebligat kanunu 35.maddesi uyarınca tebligat çıkarıldığı ve tebligat işleminin usulüne uygun şekilde olup olmadığı hususu, tebligat parçasından anlaşılamadığından, sanığın öğrenme üzerine yaptığı temyiz isteminin süresinde bulunduğunun kabulü ile yapılan inceleme de;
1)Sanık hakkında mağdurlar ...,... ve ..."a karşı kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
... Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen raporlarda mağdur ..."in yaşamsal tehlike geçirecek, mağdurlar ... ve ..."ın ise basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte yaralandıkları belirtildiği halde, sanık hakkında yazılı şekilde uygulama yapılarak ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, bu husus Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile oluşan yeni hukuki durum da gözetilerek infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,


2)Sanık hakkında katılan ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
a)Gaziantep Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 08/10/2013 tarihli raporda, katılanın yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte olduğu belirtildiği halde , sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince temel cezanın belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
b)Sanığın, önceden parkta meydana gelen tartışmadan dolayı husumetli bulunduğu katılan ..."ın, olaydan önce kendisine tabancayla ateş edip, isabet ettiremediğini, olay günü de, silahla ateş ettiğini savunmasına göre, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29.maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
c)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydı ile 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 17/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.