Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/30320 Esas 2018/5515 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1)UYAP"tan alınan nüfus kayıt örneğine göre, sanık ...’ın hüküm tarihinden sonra 14.01.2017 tarihinde öldüğü ve ölüm kaydının nüfusa işlendiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 64 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereği kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
2)Suç tarihinde sanıkların devlet hastanesine ait olan prefabrik binanın çatısından çinko sac malzemeleri, demir borular ve yine dış cephesinden izolasyon malzemelerini sökerek araca yükledikleri ve bu eşyalarla birlikte seyir halindeyken ihbar üzerine olay yerine gelen kolluk kuvvetlerince yakalandıkları olayda; kamu mülkiyetinde bulunmasına karşın terk edilmiş durumda olan prefabrik binanın TCK"nın 142/1-a maddesi anlamında “Kamu kurum ve kuruluş”u olarak kabul edilemeyeceği, keza hırsızlığa konu eşyaların da “Kamu yararına veya hizmetine tahsis edilen eşya” niteliğinde bulunmadığı gözetilmeden, sanıklar ... ve ..."ün aynı Yasa"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu yerine, yazılı biçimde 142/1-a maddesinde düzenlenen suçtan mahkumiyetlerine karar verilmesi,
3)Sanıklar ... ve ..."ün eyleminin TCK"nın 141/1. maddede yazılı suçu oluşturması nedeniyle hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alınmış olması karşısında, suçun niteliği, cezanın türü ve süresine göre, hükümden sonra yürürlüğe giren vaki değişiklikler karşısında; 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi gereğince sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
4) Sanık ... ve ..."ün hakkında kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK’nın 142/1-a maddesindeki hırsızlık suçuna dair cezanın alt sınırının 2 yıl olması karşısında, temel cezanın gerekçe göstermeksizin alt sınırdan ayrılarak tayini ve hükmün gerekçe kısmında “Sanıkların mahkumiyetlerine karar verilen suçun işleniş özellikleri ile suç konusunun önem ve değeri dikkate alınarak alt sınırdan cezalandırılmalarına” denilmek suretiyle, hüküm ile gerekçe arasında çelişki oluşturulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ...’ün temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sanık ... yönünden diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 18/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.