Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/10348 Esas 2017/4778 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10348
Karar No: 2017/4778
Karar Tarihi: 17.04.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/10348 Esas 2017/4778 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara yapılan temyiz incelemesinde, sanığın \"kasten yaralama\" suçundan mahkum edildiği ve ceza aldığı belirtilmektedir. Ancak temyiz incelemesi sonucunda, adli para cezası kesinleştiği için temyiz edilemeyeceği ve sanığın temyiz isteminin reddedildiği vurgulanmaktadır. Ayrıca sanığın hak yoksunluklarına ilişkin herhangi bir karar alınmadığı ifade edilerek, yasal düzenlemeler göz önünde bulundurularak infaz aşamasında bu konunun dikkate alınabileceği belirtilmektedir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi.
3. Ceza Dairesi         2016/10348 E.  ,  2017/4778 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    1)Sanık hakkında mağdur ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
    Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından sanığın temyiz isteminin 5320 Sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
    2)Sanık hakkında mağdur ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
    Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarına karar verilmemiş ise de, 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı iptal kararı da gözetilerek infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 17/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.