MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... . Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/06/2016 tarih ve 2015/241-2016/385 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında cari hesap ilişkisi bulunduğunu, bu hesaba ait 31/1/2011 tarihli 28.556,00 TL tutarlı faturaya itiraz edilmediğini ve faturanın kesinleştiğini, bu faturaya dayanılarak davalı aleyhine icra takibi başlattıklarını, ancak takibe itiraz edildiğini, davalının sunduğu banka dekontlarının tarihi ve miktarları incelendiğinde bu ödemelerin cari hesap ilişkisi içerisindeki eski faturalara ilişkin olduğunun anlaşılacağını, takip konusu faturanın ödenmediğinin sabit olduğunu, davalının itirazının haksız olduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili ile davacı arasında 29/04/2011 tarihli tanker su taşıma sözleşmesi imzalandığını, müvekkilinin bu sözleşme çerçevesinde almış olduğu su taşıma hizmetine istinaden ödeme yükümlülüğünü yerine getirdiğini, takip konusu faturanın müvekkiline tebliğ edilmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca davacının takip konusu faturaya dayanarak davalıdan alacak talep ettiği, bunun için öncelikle faturada yazılı 242 ton suyu davalıya teslim ettiğini ve bu teslimin de borç doğurucu hukuki bir ilişkiye dayandığını ispatlamakla yükümlü olduğu, fatura içeriğinin davalı tarafından kabul edilmiş sayılabilmesi için takip konusu faturanın davalıya tebliğ edildiğinin kanıtlanması gerektiği buna ilişkin delil sunamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava, tanker su taşıma sözleşmesinden kaynaklanan alacak için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkin olup, mahkemece yukarıda özetlenen gerekçe ile davanın reddine karar verilmiştir.
Ancak, dava tarihi olan 04.05.2015 tarihinde yürürlükte bulunan 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun"un 3/1-k maddesinde tüketicinin; “ticari veya
mesleki olmayan amaçlarla hareket eden gerçek veya tüzel kişiyi”, 3/1-l maddesinde ise tüketici işleminin; “mal veya hizmet piyasalarında kamu tüzel kişileri de dâhil olmak üzere ticari veya mesleki amaçlarla hareket eden veya onun adına ya da hesabına hareket eden gerçek veya tüzel kişiler ile tüketiciler arasında kurulan, eser, taşıma, simsarlık, sigorta, vekâlet, bankacılık ve benzeri sözleşmeler de dâhil olmak üzere her türlü sözleşme ve hukuki işlemi” ifade edeceği düzenlenmiş, aynı Kanun"un 73/1 madde ve fıkrasında da; tüketici işlemleri ile tüketiciye yönelik uygulamalardan doğabilecek uyuşmazlıklara ilişkin davalara bakma görevinin tüketici mahkemelerine ait olduğu hüküm altına alınmıştır.
Görev hususu kamu düzenine ilişkin olup, yargılamanın her safhasında re"sen gözetilmelidir. Bu itibarla, mahkemece uyuşmazlığın tüketici işlemi niteliğinde olduğu nazara alınıp görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, işin esasına girilmesi doğru olmamış bozmayı gerektirmiştir.
2-Bozma sebep ve şekline göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın re"sen BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 14/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.