Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesine göre açıklanan; TCK"nın 136/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 136/1, 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 16.10.2009 tarihli ve 2009/429 esas, 2009/410 karar sayılı kararının 16.11.2009 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın denetim süresi içinde 16.03.2014 tarihinde TCK"nın 86/2. maddesinde tanımlanan kasten yaralama ile 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarını işlediği ve Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçlardan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, kasten yaralama suçundan kurulan hükmün 16.03.2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Dikili 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.10.2015 tarihli ve 2015/505 esas, 2015/870 karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre; sanık ...’in, mağdur ...’ye ait cep telefonu numarasını, facebook adlı sosyal paylaşım sitesinde yer alan “İzmirli O...pular” adlı grupta rızasına aykırı şekilde yayımlaması biçiminde sübut bulan eyleminin verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçunu oluşturduğuna dair yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
CMK"nın 231. maddesinin 11. fıkrası uyarınca, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanık hakkında durumunun değerlendirilerek kısmi infaz veya koşulların varlığı halinde TCK"nın 50. ve 51. maddelerinin uygulanması suretiyle yeni bir mahkumiyet hükmü kurulabileceği gözetilmeksizin, denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işleyen ve kendisine yükümlülük yüklenmeyen sanık hakkında, yasal zorunluluk hali de bulunmadığı halde, önceki hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi yerine açıklanması geri bırakılan hükümle birlikte verilen kısa süreli hapis cezasının açıklanan hükümde adli para cezasına çevrilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın hükmedilen adli para cezasının ertelenmesi istemine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, eleştiri dışında, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 22.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.