Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/1287 Esas 2018/9394 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1287
Karar No: 2018/9394
Karar Tarihi: 17.12.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/1287 Esas 2018/9394 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sanık uyuşturucu madde kullanmak için bulundurma suçundan mahkum edildi. Ancak, sanığın daha önce aynı suçtan verilmiş bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandı. Sanık yükümlülüklerini ihlal ettiği için tekrar yargılandı ve hüküm verildi. Yargılama sürecindeki işlemler kanuna uygun olarak yapıldı ve vicdani kanı dosya içindeki belgeler ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldı. Temyiz itirazları görülmediği için hüküm onandı.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 191. maddesi, 5. fıkrası (Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması)
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi (Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması)
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi (Geçici hükümler)
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. madde (Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması)

10. Ceza Dairesi 2015/1287 E. , 2018/9394 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 17/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.