MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, feshin geçersizliğine, işe iadesine ve yasal sonuçlarına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı iş yerinde çalışan davacının sendikal faaliyetleri nedeniyle iş akdinin feshedildiğini, aynı iş yerinde sendikal nedenle iş akdi feshedilen işçilerin ... 2. İş mahkemesinin 2014/ 905- 911 Esas sayılı dosyalarında tanık olarak gösterildiğini, davacının iş akdinin feshedilmesinin diğer sebebinin bu durum olduğunu, davacının sosyal medya üzerinden işveren aleyhine söz sarf etmediğini, feshi sendikal nedene dayandığını, davacının 4857 SY.nın 18-19-20-21. m. 6356 sayılı yasanın 25/5. maddesi gereğince işe iadesini, boşta geçen süreler için 4 aylık ücreti ve diğer alacaklarının faiziyle birlikte ödenmesini, işe iade kararı gereği başvurması halinde davacıya 1 yıllık ücretinin üzerinde tazminatın faiziyle ödenmesini, yargı masrafları, vekalet ücretinin davalıya yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 21.01.2011 tarihinden 24.02.2015 tarihine kadar, davalı işveren nezdinde belirsiz süreli iş sözleşmesi ile çalıştığını, fesih kapsamında davacıya tüm hakedişlerinin eksiksiz bir şekilde ödendiğini, feshin objektif eleştir sınırlarını aşan ve işvereni kötüleyici nitelikte olan sosyal medyada yapılan paylaşım nedeniyle geçerli nedenle yapıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının kişi belirtmeksizin sosyal medya üzerinden yaptığı paylaşım nedeniyle iş akdinin feshedilmesinin feshin son çare olması ilkesine aykırı olduğu, feshin sendikal nedene dayanmadığının ispat edilemediği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
İş Kanunu’nun 25’inci maddesinin II’nci bendinin (b) fıkrasına göre, işçinin işverene, ailesine veya işverenin diğer bir işçisine karşı şeref ve namusuna dokunacak sözler söylemesi veya davranışlarda bulunması ya da işveren hakkında şeref ve haysiyet kırıcı asılsız ihbar ve isnatlarda bulunması veya işçinin işverene, aile üyelerinden birine veya diğer bir işçisine sataşması haklı fesih nedeni olarak sayılmıştır. Böyle durumlarda işçi, anayasanın 25 ve
26’ncı maddesi ile güvence altına alınmış düşünceyi açıklama özgürlüğüne dayanamaz. Buna karşılık işçinin bu ağırlıkta olmayan işveren aleyhine sarfettiği sözler çalışma düzenini bozacak nitelikte ise geçerli fesih nedeni sayılmalıdır. Sadece işverene karşı değil, işveren temsilcisine karşı yöneltilen ve haklı feshi gerektirecek ağırlıkta olmayan aleyhe sözler geçerli fesih nedeni sayılmalıdır. Bunun gibi, işçinin, işveren veya aile üyelerinden olmamakla birlikte, işverenin yakını olan veya işverenin yakın ilişkide bulunduğu veya başka bir işte ortağı olan kişilere hakaret ve sövgüde bulunması, bu kişilere asılsız bildirim ve isnatlar yapması özellikle işverenin şahsının önemli olduğu küçük işletmeler bakımından bu durum iş sözleşmesinin feshi için geçerli neden oluşturacaktır. İşçinin, işverenin başka bir işçisine sataşması 25/II, d hükmü uyarınca haklı fesih nedeni sayılmıştır. Sataşma niteliğinde olmadığı sürece, diğer işçilerle devamlı ve gereksiz tartışmaya girişmek, iş arkadaşları ile ciddi geçimsizlik göstermek geçerli fesih nedenidir(Dairemizin 26.05.2008 gün ve 2007/37481 Esas, 2008/12505 Karar sayılı ilamı).
İş Kanunu’nun 25’inci maddesi kapsamında değerlendirilecek ağır sözleri, işçi, işverenin veya vekilinin tahrikleri sonucu söylemesi, geçerli fesih nedeni sayılmalıdır. Yapıcı ve objektif ölçüler içerisinde belirli bir uzmanlık alanı ile ilgili eleştiri ya da işletmedeki bozukluk ya da uygunsuzluklara ilişkin eleştiri söz konusu olduğunda geçerli fesihten bahsedilemez.
Dosya içeriğine göre, mahkemece davacının kişi belirtmeksizin sosyal medya üzerinden yaptığı paylaşım nedeniyle iş akdinin feshedilmesinin feshin son çare olması ilkesine aykırı olduğu kabul edilmiştir. Ancak davacının sosyal medya( facebook) hesabından 18.02.2015 tarihinde “ Allah belalarını versin” şeklindeki paylaşımının işveren/ işveren yetkililerine yönelik hakaret niteliğinde yazışma olduğu, davalı işverenin haklı fesih yoluna başvurabilecekken, davacıya yasal haklarını ödemek sureti ile iş akdini feshettiği, davacının bu yazışma nedeniyle yapılan davalı işveren feshinin geçerli nedene dayandığı anlaşılmakla, mahkemece feshin geçersiz olduğunun kabul edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM : Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1. Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. Davalı tarafından yapılan feshin geçerli nedenle yapıldığı anlaşıldığından, davanın REDDİNE,
3. Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4. Davacının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 130,00 yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5.Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre belirlenen 1.800,00 TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine,
Kesin olarak 19.12.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.