Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10638 Esas 2021/3098 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10638
Karar No: 2021/3098
Karar Tarihi: 29.03.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10638 Esas 2021/3098 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın idaresindeki gelin arabası şeklinde süslenmiş araçla, yerleşim yeri içinde seyir halindeyken, aracın önünü kestiği için mağdurun aracın önüne düşmesi neticesinde meydana gelen ve sanığın kusursuz olarak bir kişinin hayati tehlike geçirecek ve 2. derece kemik kırığı olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği taksirle yaralama suçundan, sanığın beraat ettiği belirtilmektedir. Kararda, sanığın eyleminin suç unsurlarını oluşturmaması ve başka bir suç da oluşturmaması nedeniyle beraat kararı verildiği ifade edilmektedir. Bu durumda, kanunun 223/2-c maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerektiği ancak kararda bu maddenin eklenmediği ve bu nedenle hükmün CMUK'un 321. maddesi gereğince bozulduğu belirtilmektedir. Ayrıca, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün olduğu ifade edilmektedir. Kararın sonunda ise, sanığın suçun unsurlarını oluşturmadığı ve kusurunun bulunmadığı anlaşıldığından, CMK'nın 223/2-c maddesi gereğince hüküm verildiği belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2019/10638 E. , 2021/3098 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-a maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık idaresindeki gelin arabası olarak süslenmiş araçla yerleşim yeri içinde, iki şeritli, tek yönlü, hız limitinin 50 km/s olduğu, parke kaplama yolda gündüz vakti seyir halindeyken; 5-6 tane çocuğun bahşiş almak için aracın önünü kestiği, araçtakilerin çocukları çekilmeleri konusunda uyardığı, bu esnada mağdur ile başka bir çocuğun birbirlerine çarpması neticesinde mağdurun aracın önüne düşmesi ve sanığın aracının mağdura çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın kusursuz olarak bir kişinin hayati tehlike geçirecek ve 2. derece kemik kırığı olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mağdur vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olayda kusurunun bulunmadığı kabul edilen sanık hakkında CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken, sanığın eyleminin sanığın üzerine atılı suçun unsurlarını oluşturmaması ve eylemin başka bir suçu da oluşturmadığı anlaşıldığından yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olması nedeni ile beraat kararı verilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının (1.) paragrafında yer alan "sanığın eyleminin sanığın üzerine atılı suçun unsurlarını oluşturmaması ve eylemin başka bir suçu da oluşturmadığı anlaşıldığından yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olması nedeni ile 5271 sayılı CMK" nun 223/2- a maddesi uyarınca" ibaresi kaldırılarak, yerine "yüklenen suç açısından failin kast veya taksirinin bulunmadığı anlaşıldığından CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.