Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/7120 Esas 2021/1311 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7120
Karar No: 2021/1311
Karar Tarihi: 18.02.2021

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/7120 Esas 2021/1311 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında cinsel taciz suçundan soruşturma evresinde uzlaştırma yoluna gidilmekle birlikte, bozmadan sonra uzlaşma kapsamında kalan özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu işlediği anlaşılmıştır. Uzlaşma başlıklı kanun maddelerinin tatbikiyle sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekmekteyken yargılamaya devam edilerek sanığa hapis cezası verilmiştir. Ancak mahkemece sanığın suçu işlemesinden sonra gösterdiği tavır ve hareketler ile duruşmadaki davranışları nedeniyle yaptığından pişmanlık duymadığına ve ileride suç işlemekten çekinmeyeceğine dair olumlu kanaat oluşmadığı gerekçesiyle ceza miktarının tayininde hüküm kurulmamıştır. Hükmün bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5560 sayılı Kanunun 24. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253/1-a. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 62/1. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 62, 50, 51 ve 231/5-6. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nın 326/son. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 307/5. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2020/7120 E. , 2021/1311 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında uzlaşma kapsamında olmayan cinsel taciz suçundan soruşturma evresinde uzlaştırma yoluna gidilmekle birlikte bozmadan sonra kovuşturma konusu eylemin 5560 sayılı Kanunun 24. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253/1-a. maddesi gereğince uzlaşma kapsamında kalan özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu oluşturduğunun anlaşılması karşısında, aynı Kanunun uzlaşma başlıklı 253 ve 254. maddelerinin tatbikiyle sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Mahkemece sanık hakkında geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları göz önüne alınarak tayin edilen hapis cezasında 5237 sayılı TCK"nın 62/1. maddesi ile takdiri indirim uygulandıktan sonra kabul edilen bu gerekçeyle çelişki oluşturacak şekilde suçun işlenmesindeki özellikler, sanığın suçu işlemesinden sonra gösterdiği tavır ve hareketler ile duruşmadaki davranışları nedeniyle yaptığından pişmanlık duyduğuna ve ileride bir daha suç işlemekten çekineceğine dair mahkemece olumlu kanaat oluşmadığı gerekçesiyle aynı Kanunun 62, 50, 51 ve 5271 sayılı CMK"nın 231/5-6. maddelerinin yer olmadığına karar verilmesi,
Sanık hakkında hüküm kurulurken ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakka ilişkin 1412 sayılı CMUK"nın 326/son. maddesi yerine yazılı şekilde 5271 sayılı CMK"nın 307/5. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.