MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafıinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sahte fatura düzenlemek ve kullanmak suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, bu suçların birbirine dönüşmeyeceği göz önünde bulundurulduğunda; sanık hakkında 2008 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak suçlarından kamu davası açıldığı; hükmün gerekçe kısmında "... sanığın 2008 yılında 6 adet, 2010 yılında 12 adet sahte faturaları kayıtlarına işleyerek beyannamelerinde indirime konu ederek üzerine atılı suçları bu şekilde işlediği sonuç ve kanaatine varılarak soyut inkardan ibaret savunmasına itibar olunmayıp cezalandırılmasına karar verilmesi yönüne gidilmiştir."denilerek sahte fatura kullanma suçu anlatıldığı halde hüküm fıkrasında sahte fatura düzenleme suçlarından hüküm kurmak suretiyle, gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılması,
2- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.12.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.