3. Ceza Dairesi Esas No: 2016/10254 Karar No: 2017/4739 Karar Tarihi: 17.04.2017
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/10254 Esas 2017/4739 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında yaralama suçundan hüküm verilirken, infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezası verilmiş ve 5235 sayılı Kanun'un 81. maddesinde belirtilen hükümlere uyulmamıştır. Bu nedenle kararın bozulması gerekmektedir. Ancak, yeniden yargılama yapılması gerekmediğinden, hüküm TCK'nın 52/4. maddesinin uygulandığı paragrafından \"Ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına\"\" ibaresinin çıkartılarak onanmıştır. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ve 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi.
3. Ceza Dairesi 2016/10254 E. , 2017/4739 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına dair
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanık ... hakkında ..."i yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde: "Hükmün açıklanmasının geri bırakılması" kararlarına karşı başvurulacak yasa yolu 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesinde hiçbir istisna öngörülmeksizin "itiraz" olduğu belirtilmekle, itiraz mercii tarafından incelenerek karar verilmek üzere temyizen incelenmeyen dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 2) Sanıklar hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde: Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanık ..."in temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 3) Sanık ... hakkında..."yı yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde: Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödememesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK"nin 52/4. maddesinin uygulandığı paragrafından "Ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına"" ibaresinin çıkartılarak hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.