MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı Payı Alacağı

... ile ... aralarındaki katkı payı alacağı davasının reddine dair Ankara 4. Aile Mahkemesinden verilen 15.10.2009 gün ve 355/1273 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
KARAR

Davacı vekili, dava dilekçesi ve ıslah dilekçesinde, tarafların 1985 yılında evlendiklerini, 22.06.2006 tarihinde kesinleşen hükümle boşandıklarını, evlilik birliği içerisinde edinilen 2876 ada 9 parselin alınmasına vekil edeninin katkıda bulunduğunu açıklayarak fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 21000 TL katkı payı alacağının yasal faiziyle birlikte davalıdan alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, 1 yıllık zamanaşımını geçtiğini açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, dava tarihi ile boşanma hükmünün kesinleştiği tarih arasında bir yıldan fazla zaman geçtiği gerekçesiyle davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; mal rejiminden kaynaklanan katkı payı alacağına ilişkindir. Taraflar, 1985 yılında evlenmişler, 05.01.2005 tarihinde açılan boşanma davasının kabul ile sonuçlanması üzerine 22.06.2006 tarihinde kesinleşen hükümle boşanmışlardır. Eşler arasındaki mal rejimi boşanma davasının açıldığı tarihte son bulmuştur (TMK.nun 225/2). Dava konusu taşınmaz eski MK.nun 170. maddesine göre geçerli olan mal ayrılığı rejimi döneminde 12.08.1998 tarihinde edinilmiştir.
Katkı payı alacağının zamanaşımı konusunda Medeni Kanunda bir hüküm mevcut değildir. Borçlar Kanununun 125. maddesi uyarınca; kural olarak alacak davaları on senelik zamanaşımına tabidir. Borçlar Kanununun 125. maddesindeki “bu konuda başka suretle hüküm mevcut olmadığı takdirde her dava on senelik müruru zamana tabidir” hükmündeki (her dava) sözcüklerini “bütün alacaklar” tarzında anlamak gerekir. Türk Medeni Kanununun genel nitelikli hükümler kenar başlığını taşıyan 5. maddesi uyarınca Borçlar Kanununun zamanaşımına ilişkin hükümleri uygun düştüğü ölçüde tüm özel hukuk ilişkilerine uygulanır. Olayda, 10 yıllık zamanaşımı süresinin uygulanması gerekir. Bu nedenle davalının zamanaşımı def"inin reddi ile işin esası hakkında gösterilecek deliller toplanarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, somut uyuşmazlığın çözümünde uygulama yeri bulunmayan TMK.nun 178. maddesi uyarınca ve hatalı nitelendirme sonucu yazılı şekilde davanın reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve 15,60 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine 10.06.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.