Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/8554 Esas 2018/6577 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8554
Karar No: 2018/6577
Karar Tarihi: 03.05.2018

Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/8554 Esas 2018/6577 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir fuhuş davasında, sanıkların suçlu bulunarak mahkumiyeti hükmedildi. Temyiz edilen davada, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve gerekçeli kararın yöntemine uygun olarak tebliğ edilmemesi nedeniyle başvurunun süresi geçmeden incelendi. Temyiz isteği reddedildi ve mahkemenin vicdani kanının doğru olduğu belirtildi. Ancak Yargılama giderinin hesaplanmasında kanuna aykırılık yapıldığı saptandı ve yargılama giderleri Hazine'ye yükletilmesine karar verildi. Mahkeme Kanunun 53/1-b maddesi ile Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesinin infaz evresinde resen gözetilebileceğini belirtti. Kanun maddeleri; TCK 43/1, TCK 53/1-b, 6183 sayılı Kanunun 106. maddesi, 5271 sayılı CMK’nın 324/4., ve 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi.

18. Ceza Dairesi 2016/8554 E. , 2018/6577 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve gerekçeli kararın yöntemine uygun olarak tebliğ edilmemesi nedeniyle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen fuhuş eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanıkların bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda mağdurun birden fazla fuhuş yapmasına aracılık etmesine rağmen, TCK"nın 43/1. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
07.09.2012 tarihli duruşma tutanağının katip tarafından imzalanmamasının yerinde düzeltilebilir nitelikte bir eksiklik olduğundan bozmayı gerektirmediği,
TCK"nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesinin infaz evresinde resen gözetilebileceği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Yargılama giderinin; 6183 sayılı Kanunun 106. maddesinde belirlenen 20 TL’den az olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesine, 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen cümle gereğince, Hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafii ile sanıklar ... ve ..."un temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, ,hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin paragrafı çıkarılarak yerine “Miktarı dikkate alınarak yargılama giderinin 6352 sayılı yasa"nın 100. maddesiyle CMK"nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen son cümle gereğince Hazine üzerinde bırakılmasına”, ibaresinin eklenmesi suretiyle HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.05.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.