Esas No: 2021/4153
Karar No: 2022/26
Karar Tarihi: 17.01.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/4153 Esas 2022/26 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Ancak, mala zarar verme suçuna ilişkin mahkumiyet kararı, suç tarihi ile olağanüstü dava zamanaşımı süresi arasındaki geçen süre nedeniyle bozulmuş ve dava düşmüştür. Kararda, Mahkemece alınan deliller, gerekçe ve hâkimin takdirine göre, sanığın temyiz itirazı reddedilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e, 66/2, 67/4. maddeleri
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesi neticesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesi neticesinde;
Sanığın uyan 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesinde yer alan mala zarar verme suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin, suç tarihi olan 19/12/2008 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 17/01/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
