Vergi Usul Kanunu

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5377
Karar No: 2018/10283
Karar Tarihi: 12.12.2018

Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5377 Esas 2018/10283 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Vergi Usul Kanunu’na muhalefetten suçlanmıştır. Asliye Ceza Mahkemesi’nde yapılan yargılamada, sanık hakkında verilen tefrik kararının davayı sonlandırıcı hüküm niteliğinde olmadığı ve temyiz niteliği bulunmadığı anlaşılmıştır. Bu sebeple, temyiz istemi reddedilmiştir. Sanık hakkında verilen zamanaşımı nedeniyle düşme kararı da yargılamada kabul edilmiştir. Ancak suçun türü ve üst sınırına göre karar verilmemesi sebebiyle beraat kararının bozulmasına karar verilmiş ve sanık hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddeleri, 765 sayılı TCK’nin 102/4 ve 104/2 maddeleri, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2018/5377 E. , 2018/10283 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Sanık... hakkındaki davanın tefriki ile başka bir esasa kaydedilmesine dair
Sanık ... hakkında: Beraat
Sanık ... hakkında: Düşme

Katılan vekilinin temyiz talebinin , uygulama bölümünde yazılı tüm hüküm ve kararlara yönelik olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
1- Katılan vekilinin sanık... hakkında verilen tefrik kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanık hakkında verilen tefrik kararının, CMK"nin 223. maddesine göre davayı sonlandırıcı hüküm niteliğinde olmadığı ve temyiz niteliği bulunmadığı anlaşıldığından katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Katılan vekilinin, sanık ... hakkında verilen zamanaşımı nedeniyle düşme kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanığa yüklenen “ 2004 ve 2005 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak ” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, 2004 yılı için suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nin 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen, 2005 takvim yılı için ise 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiğinden, kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle düşürüldüğü gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3- Katılan vekilinin, sanık ... hakkında verilen beraat kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada,sanığa yüklenen “2004 ve2005 takvim yılında sahte fatura kullanma’’ suçunun gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, 2004 yılı için 765 sayılı TCK"nin 102/4 ve104/2 maddelerinde öngörülen, 2005 takvim yılı için ise 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihlerinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği ve kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, sanık hakkında “2004 ve 2005 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçundan açılan kamu davalarının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nin 102/4 ve 104/2 ile 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 12.12.2018 tarihinde oybirliğ ile karar verildi.