İNCELENEN KARARIN:
MAHKEMESİ : Aile Mahkemesi
TARİHİ : 21/11/2014

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri, yoksulluk nafakasının miktarı ve ziynet alacağı yönünden, davalı-davacı kadın tarafından ise katılma yoluyla erkeğin kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, yoksulluk nafakasının miktarı ve reddedilen tazminat talepleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı tarafından açılan boşanma davası ile, davalı tarafından açılan karşı boşanma ve ziynet alacağı davası birlikte görülmüştür. Ayrı ayrı açılıp birlikte görülen davalardan biri hakkında taraflardan birinin temyizi, o tarafın temyiz etmediği dava yönünden, diğer tarafa katılma yoluyla (HUMK m. 433/2) temyiz hakkı vermez. Davalı-davacı kadın, boşanma davası hakkında verilen hükmü temyiz etmediğine göre, davacı-davalı erkeğin kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri, yoksulluk nafakasının miktarı ve ziynet alacağına ilişkin temyizi üzerine, temyize cevabında artık boşanma davası hakkında kurulan hükme karşı temyiz itirazlarını ileri sürme hakkını kaybetmiştir. Bu sebeple davalı-davacı kadının, erkeğin kabul edilen boşanma davasına yönelik katılma yoluyla temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davacı-davalı erkeğin temyiz itirazları ile davalı-davacı kadının kusur belirlemesi, yoksulluk nafakasının miktarı, reddedilen tazminat taleplerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre,
davalı-davacı kadının tüm, davacı-davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Davacı-davalı erkek dava dilekçesi ile sadece boşanma talebinde bulunmuş, 13.04.2014 tarihli cevaba cevap dilekçesi ile de düğün masraflarının bedeli olarak maddi tazminat talebinde bulunmuştur. Bu istek boşanmanın eki niteliğinde (TMK m. 174/2) değildir. Dava dilekçesinde maddi tazminat konusunda bir davası bulunmamaktadır. Bu istek için sonradan harcın yatırılması ve talepte bulunulması isteği dava haline getirmez. Bu durumda davacı-davalı tarafından usulüne uygun harcı yatırılarak açılmış bir davası ve karşı davası olmadığından, davacının bu talepleriyle ilgili olarak “karar verilmesine yer olmadığına” şeklinde hüküm kurulması gerekirken usulüne uygun bir dava varmış gibi, kesin hüküm oluşturacak şekilde ret kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2-b bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, davalı-davacı kadının, erkeğin boşanma davasına yönelik temyiz itirazlarının yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple REDDİNE, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2-a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden S."e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 136.00 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran O."a geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 04.02.2016 (Perş.)