12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/10639 Karar No: 2021/3097 Karar Tarihi: 29.03.2021
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10639 Esas 2021/3097 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, taksirle yaralama suçundan yargılandığı davada beraat etmiştir. Davaya konu olan mağdur, sanığın babaannesi tarafından evine götürülmüş ve başında morluk görülmesi üzerine doktora götürülmüştür. Ancak yaralanmanın ne zaman ve nasıl meydana geldiği konusunda herhangi bir delil bulunmadığı için, suçun sanık tarafından işlendiği sabit görülmemiştir. Kararda, CMK'nın 223/2-e maddesi uyarınca sanığın beraati kararlaştırılmıştır. Kanun maddesi, \"suçun kanıtlanamaması halinde hüküm verilmesine yer olmadığına karar verilmesi\"ni düzenlemektedir.
12. Ceza Dairesi 2019/10639 E. , 2021/3097 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle yaralama Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat
Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Katılanın eski eşi ile müşterek çocukları olan, 1,5 yaşındaki mağdurun velayetinin annesi olan katılanda olduğu, babasının belli günlerde mağduru görüş hakkı bulunduğu, olay günü babaannesi olan sanığın mağduru alarak evine götürdüğü, döndükten sonra katılanın mağdurun başında morluk olduğunu fark ettiği, alınan doktor raporuna göre mağdurun başında 2x2 cm"lik ekimoz ve hafif şişlik, burnunda hafif kızarıklık tespit edildiği ancak bu yaralanmanın ne zaman ve ne şekilde meydana geldiğine ilişkin dosya kapsamında herhangi bir delil yer almadığı anlaşılmakla; Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 29/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.